het verdwenen land MU

het verdwenen land MU
het verdwenen land MU in de sneeuw

zaterdag 29 januari 2011

St. Therapeut 2

Ach ja, soms voel ik me geweldig en de beste van de hele wereld,.
Jammer genoeg heb ik die gedachte niet vaak. Ik ben niet iemand die blaakt van zelf vertrouwen, zie meer de dingen die niet goed lukken dan de successen.
Als er iets mis gaat voel ik me heel lang heel rot. Dat is misschien wel een goede straf, ik heb er veel langer last van dan wie dan ook.
In de loop der jaren ben ik wel meer zeker van mijn zaak geworden. Ik weet wat ik kan en ik weet ook wat ik doe en wat ik doen moet. En als het effect dan nog groter is dan ik verwachtte, zweef ik gezellig terug naar huis, met rode wangen en tintelend van de adrenaline. Ik kan dan de hele wereld aan.

Maar om weer terug op aarde te kunnen komen een aantal sukkelige voorvallen die ik ook veroorzaak
  • Een telefonische afspraak noteren om niet te vergeten. Heel goed, jammer dat ik niet de naam en telefoon nummer opschrijf , maar een week later zie dat ik alleen OKÉ heb opgeschreven en ook nog een beetje scheef zodat het niet duidelijk is of die afspraak het om 10, 1030, 11:0., 11;30 12:00 is. en het zou ook dinsdag of donderdag kunnen zijn want dat kon ik niet goed horen.
  • Blijkbaar heb ik te veel op mijn hoofd en geheugen vertrouwd, twee clienten komen achter elkaar binnen. Wat doe je dan? Niet net doen of je er niet bent.
  • Misverstand. Opeens veel sneeuw, tweehonderd meter pad bedekt met een halve meter betekent een onbereikbare praktijk. Ik kan er zelf niet uit, dus clienten kunnen niet komen met de auto. Dus heb ik vrij. Helaas ben ik even vergeten dat een client ook kan komen lopen. En gaat zitten bevriezen in de koude gang bij de gesloten praktijk om op mij te wachten. Oh, wat voel ik me schuldig. En hoe kan ik het goedmaken en duidelijk maken dat ik echt niet altijd zo ben.
  • Komt iemand voor een lekker hotstone massage. Kost veel voorbereiding, de aubain marie pan moet voorverwarmd, de stenen ook, de olie ook en dan pas komt de cliënt. Halverwege de massage hoor ik een knal. Niets laten merken gewoon doorgaan, rustig blijven. Misschien de kachel, de schoorsteen, iets naar beneden gevallen? De stenen lijken niet heet genoeg te worden, thermostaat omhoog, onrust. Na afloop zegt de cliënt dat ze had verwacht dat het veel warmer zou zijn. Als ze weg is ontdek ik dat ik geen water in de dubbele bak heb gedaan, zodat de beveiliging er uit knalde. Hum. (heb het wel gratis overgedaan overigens, want zo ben ik ook wel weer)
Genoeg voor dit keer, er komen nog gelegenheden genoeg om te laten zien dat ik niet perfect ben.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten