het verdwenen land MU

het verdwenen land MU
het verdwenen land MU in de sneeuw

zaterdag 22 januari 2011

massages to remember

Nog voordat ik klaar was met mijn opleiding moest ik toch al masseren om te oefenen.
Helemaal in het begin stond mijn massagetafel bij gebrek aan ruimte in de keuken. Niet echt privé maar het had ook wel zijn voordelen.
Zo maakten de katten en het kind dankbaar gebruik van de goede energie die er opgewekt werd. Naderhand bleven ze nog lang op de bank liggen nagenieten.
Diezelfde katten speelden toen ook vaak nog een rol bij de behandeling. Nu kan het niet meer omdat de praktijk aan de eisen van de vereniging moet voldoen en dieren zijn dan niet toegestaan. Een vanzelfsprekende regel maar toch...
Er kwam een klein meisje, ik noem het vlinder types; ze kunnen niet goed voor zich zelf op komen en hebben de neiging hun plek af te staan aan ieder die er aanspraak op maakt. Lawaai en ruzies kunnen ze niet goed verdragen. Ze zijn te vriendelijk en te aardig en cijferen zich zelf zo erg weg dat ze in werkelijkheid ook haast verdwijnen. Stoppen met eten en drinken en nemen zodoende ook echt steeds minder plek in.
Dit meisje vertoonde al veel van die tekens. Verontrustend.
Ze kwam met haar moeder en had er wel zin in. Een klein dun meisje op een grote tafel. Als ik twee keer streek zat ik zowat al aan de voorkant. Direct nadat ik begonnen was sprong Tijger, kinds kat,  op haar benen en wiebelde ritmisch mee met de strijkingen. Het meisje vond het prettig dus ik liet haar zijn.
Het meisje vond het masseren ook prettg. Langzame streken maakten dat het glob gevoel ontstond (globben noem ik het moment dat de energie van de masseur met die van de gemasseerde samenvloeit en er een soort zuiging is, net of de handen en de huid aan elkaar plakken). 
Het is een mooi moment wanneer dit bereikt wordt want dan is alles volledig, het vertrouwen, het gevoel en de energie.
De kat en het kind raakten in een soort sluimer met zachte snurk geluidjes.
Na afloop mocht ze uitrusten op de bank onder een dekentje. De kat ging er gezellig bij liggen. De moeders praatten en dronken koffie.
Het meisje dronk liever niets. Dit was ook niet zo goed. Gelukkig had ik hele mooie turkse theeglaasje met glitter en glim en ik sprak met haar af, dat wanneer ze elke dag zo'n glaasje met water zou drinken ze het glaasje mocht houden.
En dit werkte vertelde de moeder me later.
De massages die volgden verliepen ieder keer volgens het zelfde patroon. Zodra ze op de tafel lag, sprong de kat op haar benen en hield haar ook na afloop gezelschap onder het dekentje op de bank met de droppot en de donald duck.
En toen werd de kat overreden.
Wij natuurlijk verdrietig maar het meisje ook toen ze weer kwam.
Het doorbrak ook de magie van de massage.
Echter niet voor lang, want voordat ik het door had lag opeens de dikke Robbie op haar benen mee te deinen met de bewegingen. En hij lag al op de bank voordat zij zover was.
Zou dit nou toeval zijn?

Een oude mevrouw van 81 kwam omdat ze zich vertild had aan de boodschappen tas.
Nooit getrouwd en nu al jaren alleen was dit weer voor het eerst dat ze aangeraakt werd.
Toen ze wegging zat Robbie in het keuken raam. Ze aaide hem een hele tijd.
De keer er op vroeg ze direct bij het begin al of ze straks de kat ook nog even mocht aaien.
Robbie zat gelukkig al te wachten.
Ik gaf haar een stoel en ging verder met de volgende cliënt.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten