tag:blogger.com,1999:blog-62836582322952525972024-03-04T21:15:55.781-08:00het verdwenen land MUhet verdwenen land MU Is de naam van de therapeutische praktijk voor integrale reflexologie en massage van Annica Koot.
Hier worden door middel van verschillende massage vormen en coaching mensen geholpen met hun klachten, het liefst door die klachten te verminderen maar ook door er mee om te leren gaan. Wat is de oorzaak en wat kan je daar aan doen. Inzicht helpt vaak tot genezinghet verdwenen land MUhttp://www.blogger.com/profile/16337858767330249487noreply@blogger.comBlogger24125tag:blogger.com,1999:blog-6283658232295252597.post-12641009394714373522012-11-11T04:57:00.002-08:002012-11-11T04:57:42.738-08:00Mantelzorgers<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Heel vaak krijg ik het verzoek of ik niet even voor dit of voor dat of ergens anders voor een bijdrage wil leveren. In de vorm van een advertentie, in de vorm van een gift of wat dan ook.<br />
Daar vind ik niet veel aan, kost voornamelijk veel geld en tijd.<br />
Maar af en toe doe ik wel mee. Sommig weten van de WARCHILD-dagen, waar we met zijn allen behandelden, lieten behandelen, kochten en verkochten en aten en dronken, de opbrengst in zijn geheel voor het goede doel lieten.<br />
Toen kwam de vraag om te masseren voor de dag van de Mantelzorg. <br />
Het ging maar om een zaterdag middag, degene die het vroeg vind ik aardig dus was er geen drempel <br />
en zei ik ja.<br />
<br />
Eerlijk gezegd heb ik nooit zo over mantelzorg na gedacht, ik weet dat veel mensen hier ondervallen zonder veel keus te hebben, maar het wel graag doen. Hoor en zie af en toe wat, maar het zit niet in mijn referentie kader.<br />
Maar dat is nu wel anders geworden.<br />
De<strong> <em>mantelzorgers</em></strong><em> </em>zitten nu keihard in mijn referentie kader. <br />
<br />
Er was een middag georganiseerd met allerlei onderdelen waar de mantelzorgers aan mee mochten doen, het kostte hen niets en ze hoefden ook niets anders dan genieten.<br />
De bedoeling was dat ze even vrij van zorgen een gezellige middag zouden hebben.<br />
Ruim voor de begin tijd was de zaal al vol met vooral oudere mensen maar toch ook wel jongere. Allerlei vrijwilliger liepen af en aan met koffie, appeltaart, drank en met borden vol hapjes .<br />
En konden de gasten met boa's en knalrode glitterpetjes foto's laten maken, een namaak nagel krijgen, een kleurenadvies of bij mij een ontspannende voetmassage. <br />
Tot mijn grote verbazing was er na 1minuut al een wacht lijst.<br />
<br />
Nergens heb ik eerders zo veel gretige mensen gezien die van plan waren om deze hele middag van begin tot eind te genieten.<br />
Ja op de huishoud beurs, wanneer al die dames elkaar weg duwen en zich overal tussen door dringen om gratis dingetjes te eten of in hun al overvolle tassen te proppen.<br />
Hier werd niet gedrongen. Hier werd niets gedaan omdat het GRATIS was. Hier werd vooral ontvangen. En was men al heel blij met vrijwel niets. Als ze niet aan de beurt waren wachtten ze rustig en genoten van het gezicht van de gene die wel behandeld werd. <br />
Ik masseerde non stop en heb zelden zoveel eenzaamheid gevoeld, zoveel verdriet, zoveel spanningen.<br />
Zoveel eigen emoties die geen woorden hebben, want ze worden niet uitgesproken.<br />
Aan wie zouden ze verteld moeten worden?<br />
Veel mensen zitten in een warboel van instanties die vooral formeel sturen en zenden maar niet ontvangen. En de buitenwereld vindt al snel dat je ze gewoon maar in een tehuis moet stoppen als het te zwaar is, dus praat je er niet meer over want deze oplossing wil je niet horen.<br />
<br />
En geen geklaag hoor, in een zin vertelden sommigen even hoe het thuis was, maar dan deden ze hun ogen dicht en gaven zich over aan de massage.<br />
Een mevrouw bleef maar zeggen hoe goed ze het had en hoeveel hulp van familie ze toch wel kreeg. Zij zei na afloop dat ze zich als op de kermis had gevoeld, zo heerlijk zweverig en vrij. Ik een dikke keel. In 20 minuten werd ik telkens geconfronteerd met een wanhoop en een zorgen waarvan ik nog geen 10% bewust was. De uitputting en de moeheid, maar niet op kunnen geven, en geen uitzicht anders dan de dood, maar dat wil je niet, want dan moet je afscheid nemen van degene voor wie je met zo veel liefde zorgt. Ze hadden ook vrijwel allemaal een tevreden en blij gezicht terwijl het in mijn ogen niet te doen zou moeten zijn. <br />
En over deze middag: geen gemopper dat dit of dat niet goed was of te weinig of anders. <br />
Het woord onvoorwaardelijk wordt heel vaak wat lukraak gebruikt, maar deze mensen geven het zijn ware betekenis<br />
Dus mijn advies aan iedereen: <br />
Kan je iets en wordt je ooit gevraagd, zeg gelijk ja, want je hebt een geweldige middag en je krijgt er heel veel voor terug.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDaENXKUgw5tVfMv3m4YXiqdPuFq69l3dZuEC-JWigLsReZbFG-uTaq9s4ekJogqeappACUCnlUX4kOt2sn_m5zl2Hm1ncCrU5T0wmEY623aBwuNsZi-IYdF7LziednUU_iRZ9h3nC8sLO/s1600/IMG_1341.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="372" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDaENXKUgw5tVfMv3m4YXiqdPuFq69l3dZuEC-JWigLsReZbFG-uTaq9s4ekJogqeappACUCnlUX4kOt2sn_m5zl2Hm1ncCrU5T0wmEY623aBwuNsZi-IYdF7LziednUU_iRZ9h3nC8sLO/s640/IMG_1341.JPG" width="640" /></a></div>
</div>
het verdwenen land MUhttp://www.blogger.com/profile/16337858767330249487noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6283658232295252597.post-24770458819466022132012-09-22T10:04:00.001-07:002012-09-22T10:04:54.119-07:00het uitzicht<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Tegenover mijn huis is een weiland waar een aantal friese paarden en een belgisch paard in lopen.<br />
Een van de paarden heeft een naam, Annemarie, zij is het belgische paard.<br />
Je hoort haar klossen als ze langsloopt en af en toe een bonk van een grote hoef, wanneer ze probeert de vliegen van zich af te schudden<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
Annemarie en een van de Friezen zijn heel erg verliefd op elkaar.</div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-09PpY2x4VpcVfaY5yOh3YKr4MCqWkWHi3bg2CG09EcICpF8elAqRsKyS5wdQVwtRoDTHXVCgONsmjwzgkGCytFbv86cKh_lwRtvKqp-2lvzkVGm8YhV26iL_5Z0bdH06ewttDD9iR4HE/s1600/2012-09-22+17.50.32.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-09PpY2x4VpcVfaY5yOh3YKr4MCqWkWHi3bg2CG09EcICpF8elAqRsKyS5wdQVwtRoDTHXVCgONsmjwzgkGCytFbv86cKh_lwRtvKqp-2lvzkVGm8YhV26iL_5Z0bdH06ewttDD9iR4HE/s320/2012-09-22+17.50.32.jpg" width="320" /></a>Ze zijn het liefst in elkaars buurt, grazen samen en regelmatig koesteren ze elkaar, door zachtjes te bijten en te schurken langs elkaars lijf.<br />
Hem deert het totaal niet dat ze geen staart heeft, hij bewondert haar mooie lange haren, houdt van haar stevige rondingen en is weg van haar wulpse kont. Zoals zij is is er niet een verzucht hij regelmatig. En is zo blij dat ze voor hem gekozen heeft.<br />
<br />
Als het avond wordt gaan de friezen een stukje hard rennen, ik zie ze dan ik volle galop langs mijn raam voorbij komen, dan een tijdje niets en<br />
dan hoor ik de zware tred van Annemarie, die blij mee doet met het groepje, maar niet zo snel kan en op meters achterstand ook mijn raam passeert.<br />
Een mooi groepje paarden zo bij elkaar, vriendelijk en nieuwsgierig, maar niet gemeen bijten.<br />
En ik geniet van het beeld, maar vrees de regen, want wat als het weiland te drassig wordt en er plassen ontstaan zou Annemarie een keer per ongeluk in zo'n plas haar eigen spiegelbeeld kunnen opvangen.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieOoeqvyCWmQDZs46hkrl-7p0NvJB0QYzRHBUyKpoKwAX8Xgr6Z6NhbkECP5yPxXB5mIXeN2Vu2pYTO8jF3iflnPQGjbZXvemDxIPoeIwhNTkowzGeHWOxo0CXk_ERdHWMbOpNDXjzP1n6/s1600/2012-09-22+17.50.41.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieOoeqvyCWmQDZs46hkrl-7p0NvJB0QYzRHBUyKpoKwAX8Xgr6Z6NhbkECP5yPxXB5mIXeN2Vu2pYTO8jF3iflnPQGjbZXvemDxIPoeIwhNTkowzGeHWOxo0CXk_ERdHWMbOpNDXjzP1n6/s320/2012-09-22+17.50.41.jpg" width="320" /></a></div>
En dan ziet zij geen elegante zwarte merrie met een trotse kop en een lange nek met prachtige lange manen, maar een grof beige kleurig vlekkerig monster. Met piekerige manen, plompe voeten en een onzagwekkende dikke kont die niet eens maar een beetje verborgen kan worden door een mooie zwierige staart.<br />
Vanaf dat moment is ze haar onschuld kwijt, zal ze hem steeds weer vragen waarom hij haar toch mooi vindt, want dat kan echt niet waar zijn. Ik hoop voor Annemarie dat haar ogen slecht zijn.</div>
het verdwenen land MUhttp://www.blogger.com/profile/16337858767330249487noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6283658232295252597.post-35299980177139587582012-04-29T11:01:00.000-07:002012-04-29T11:01:04.119-07:00misverstanden<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> <span style="font-family: Verdana;">Vragen stellen is nog niet zo makkelijk en duidelijk als het wel lijkt.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Er zijn een aantal variaties en mogelijkheden.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Zo is het tegenwoordig gebruikelijk dat je net als in Amerika, op de vraag HOW ARE YOU< hoe gaat het> niet uitgebreid gaat vertellen hoe het met je is. Want dat wil niemand weten, het is niet gericht op je gezondheid maar het is een merkwaardige groet geworden.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Ook kan het wel een vraag zijn maar maakt het niet zo uit wat iemand antwoord wanneer hij/ zij hem wat gevraagd wordt.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Het is dan slechts een schijnvraag, te gebruiken als ingang bij de andere persoon om wel uitgebreid over jezelf te gaan vertellen hoe het er mee is, of meestal hoe erg het allemaal wel is. Die andere persoon fungeert dan alleen als toehoorder. Arme ziel.</span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">Afhankelijk van de situatie, relatie en personen is het soms belangrijk om voordat je de vraag stelt, ook mee laat tellen wat voor antwoord je wilt krijgen. </span></div><span style="font-family: Verdana;">Dat geldt overigens ook andersom, afhankelijk van de situatie, relatie en personen is het soms belangrijk om voor dat je antwoord, te bedenken wat die ander eigenlijk wil weten, en soms zelfs, moet je nadenken of je die persoon dat antwoord wel wil geven.</span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">Is het in het gewone leven al ingewikkeld, laat staan dat je vragen moet stellen aan een nieuwe cliënt, bijvoorbeeld tijdens de anamnese.</span></div><span style="font-family: Verdana;">“Hebt u wel eens hoofdpijn?", lijkt makkelijk, maar ja, wat versta ik onder hoofdpijn en wat is dat voor de cliënt. </span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Hij kan zeggen: “nee, nooit”, terwijl hij altijd last heeft van een drukkend gevoel boven de ogen. Maar dat vindt hij een drukkend gevoel boven de ogen en geen hoofdpijn.</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">Of hij heeft altijd hoofdpijn maar is daar al aan gewend en komt voor rugpijn dus telt het even niet mee.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">En trouwens, wat is pijn. De een vindt het pas pijn wanneer het bijten in het kussen niet meer helpt om het uitschreeuwen tegen te gaan, de ander begint al te kermen als je iets te nadrukkelijk naar een plek kijkt.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">En wat is je eigen achtergrond en die van de cliënt. In het kleine Nederland kan je al totale ander uitslagen krijgen als je vraagt: "</span><span style="font-family: Verdana;">Hoe is gegaan?" Dan kan het antwoord zijn:”nou, het is niet minder”. Wat zegt dat dan? Is de pijn minder, of is het probleem niet verbeterd?</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">Zei ik zelf een keer na afloop van de les, "kom op, gaan we even naar de kroeg". Hoorde ik pas jaren later dat mijn cursisten dachten dat ik een alcoholist was.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">“Wat voel je nu?“ is ook een misverstand opwekkende vraag.</span></div><span style="font-family: Verdana;">“Niets” zegt de cliënt, want het doet niet zeer, terwijl ik wil weten welke emotie of temperatuur of wat dan ook hij voelt.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Mannen voelen sowieso vrijwel nooit wat want zij zijn flink en klagen niet zo gauw. Sorry.</span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">Doorvragen is dan ook van ook van belang, zeker met eufemismen.</span></div>"<span style="font-family: Verdana;">Drink je alcohol"? "Ach ja, af en toe een wijntje voor gezellig". </span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Vraag dan door, want het ‘wijntje’ staat vaak symbool voor iets heel anders dan een klein glaasje, en bij “gezellig” hoe vaak en wanneer.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;"> Trouwens, wat is mijn opvatting van een wijntje en gezellig? Pas op dat je niet gaat invullen. Want jij kunt een heel ander beeld hiervan hebben dan de ander.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Een cliënt zei een keer, mijn vader is net als ik.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Dus ik dit lekker invullen met het hele totale ziektebeeld van wat deze cliënt had en had gelijk vreselijk medelijden met de moeder. Dat ze dit kon overleven!!</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">Echter, wijs geworden door eerdere ervaringen, vroeg ik hem de volgende keer: "wat bedoelde je daar eigenlijk mee"?</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">Vertelde hij dat ze allebei de neiging hadden alle vervelende dingen uit te stellen. </span><span style="font-family: Verdana;">Nog steeds arme moeder, maar ja, minder hevige problematiek dan ik eerst dacht.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">Een keer vroeg ik aan een cliënt:"Heb je wel gegeten"?"Ja zei ze". </span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">Nou dan had ik me zeker vergist in de tekenen van het lichaam. Echter die tekenen bleven aandringen dus ik ook. En vroeg het nog een keer.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">Toen bleek dat ze wel gegeten had, maar dat was een dag geleden en het was een koek.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">Dus die tekenen klopten zeker wel, maar haar antwoord ook.</span></div><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">Bij de politie worden de zeven gouden W’s gebruikt om er achter de waarheid te komen. </span><span style="font-family: Verdana;">Wie wat waar wanneer waarom waarmee en (op) welke wijze. Deze kan je ook als therapeut heel goed gebruiken </span><span style="font-family: Verdana;">om het antwoord te krijgen op je vraag.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">Soms moet je daartoe wel ogenschijnlijk naar de bekende weg vragen en soms moet je helaas de indruk wekken dat je lang zo slim niet bent als je er uitziet, maar zo kom je wel achter verbazende waarheden.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">Ook dat je nog steeds neiging hebt tot vooroordelen en invullen.</span></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjepcS_iU0-hvaeUNYy9zEc_-nL1ckZ5R0Mx2VderIbreUT3e9Mc4UGxhtQD9vDb4lI0gejtJmKnxQpQtsqOmu_vxyUIx7N2o-IClZR00kvzal6HgKNdh8mKFXcehEaBAUNXIlbqs2hV3Ur/s1600/IMG_1332.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; height: 161px; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; width: 255px;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjepcS_iU0-hvaeUNYy9zEc_-nL1ckZ5R0Mx2VderIbreUT3e9Mc4UGxhtQD9vDb4lI0gejtJmKnxQpQtsqOmu_vxyUIx7N2o-IClZR00kvzal6HgKNdh8mKFXcehEaBAUNXIlbqs2hV3Ur/s200/IMG_1332.JPG" width="200" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhF7ipex8EhcithLVhyphenhyphengRq67hLczWvwfw8YZZUbE0t1KdC0APUbk-Qxx_NDRCwiEvh6ODoSQb1TaUsjHXLr45r8dAB8-qTBZB20IvXbKBN90LBcVecR0mJtBRneUG21XaQ_UjDawUGWeoTW/s1600/IMG_1333.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhF7ipex8EhcithLVhyphenhyphengRq67hLczWvwfw8YZZUbE0t1KdC0APUbk-Qxx_NDRCwiEvh6ODoSQb1TaUsjHXLr45r8dAB8-qTBZB20IvXbKBN90LBcVecR0mJtBRneUG21XaQ_UjDawUGWeoTW/s200/IMG_1333.JPG" width="200" /></a></div><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div></div>het verdwenen land MUhttp://www.blogger.com/profile/16337858767330249487noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6283658232295252597.post-64172256709785401252012-04-23T09:44:00.001-07:002012-04-23T09:45:46.250-07:00bekend versus onbekend<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span style="font-family: Verdana;">Ze kwam nadat ze had opgebeld om te vragen of de workshop wel iets voor haar was. Want ze was niet zo van het zweverige.</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">Ze viel op omdat ze in de groep als een soort eenzaam rotsblok zat. En dat ook was. Een heel dapper rotsblok.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">Ondanks dat het nog steeds zweverig voor haar was, had ze ontdekt dat er wat gebeurde, dat er dingen haar raakten. En ze trok een kaart die blijkbaar heel erg klopte en steun gaf. Ik wist dat niet, want ik kende haar niet. Maar ze mailde me later dat ze voor het eerst sinds maanden geslapen had.</span><o:p><span style="font-family: Verdana;"> </span></o:p></div><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">Toen belde ze voor een behandeling.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">Dat vond ik ook heel erg dapper en ik vond haar nog veel dapperder toen ik haar verhaal hoorde.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">Het leek of deze afspraak het einde van haar mogelijkheden was, het einde van een lange en eenzame zoektocht naar een bevrijding uit lange depressies en het terugvinden van blijheid.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">De officiële diagnose was postnatale depressie.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">Na de geboorte van haar kind was ze niet meer aan het werk geweest en de arbo arts had haar doorverwezen naar het Riagg.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">En daar kreeg ze een jonge jongen, van goede willen maar weinig kennis van deze problematiek.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">En hij kon haar daardoor niet helpen.</span></div><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">En zij bleef elke dag opnieuw volhouden door binnen te blijven, in haar hoofd en huis. Ging vooral stofzuigen omdat het lawaai haar gedachten verstoorde. Hoedde en voedde de kinderen, maar kon ze niet aanraken, kon niet van ze houden en elke dag voelde ze zich meer en meer schuldig omdat ze geen goede moeder was.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">Pas s’avonds, als ze in bed lagen en haar man thuis, leek het even weer wat normaal. Haar man zag het dus ook niet. En hij sliep terwijl zij wakker lag en zich zorgen maakte of ze het de volgende dag nog wel zou redden.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">En haar ouders zagen het niet en haar schoonouders niet en vriendinnen wisten het zo’n beetje, maar voor de meeste was deze ziekte slechts een woord waar ze van gehoord hadden en ze waren zelf bezig met hun leven, hun huwelijk en hun kinderen.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">Dat begreep ze wel. Ze begreep heel veel. Ondanks haar jonge jaren en paar jaar middelbaar onderwijs was ze heel wijs. Vroegwijs geworden omdat ze in haar eigen jeugd al volwassen had moeten zijn.</span><o:p><span style="font-family: Verdana;"> </span></o:p></div><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">En nou wil ik niet zeggen dat er een wonder gebeurde, maar eigenlijk gebeurde dat wel.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">Ondanks dat ze een andere wereld binnenstapte toen ze in het verdwenen land MU kwam en ondanks dat ze er eigenlijk niets van verwachtte, maar ja, zoals ze zelf zei: “ik moest het wel proberen, want er was verder niets meer”, ondanks haar zwaarte in hoofd en lijf en afwezigheid van gevoel gebeurde er heel wat al tijdens de eerste behandeling. Ze kon weer voelen. En moest huilen.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">Ze kwam elke week en elke week zag ik haar veranderen. Haar haar glansde weer, ze viel kilo’s af, ging zich weer opmaken en begon weer van haar man en haar kinderen te houden.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">En geloofde weer dat het wel goed zou komen.</span></div><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">Toen had ze een afspraak met de arbo arts. Eigenlijk ging ze er nog blij heen ook, omdat ze eindelijk eens iets anders had dan ‘zeuren’ en de mogelijkheid om weer aan het werk te gaan helemaal niet zo angstaanjagend meer was.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">Helaas, d</span><span style="font-family: Verdana;">e arbo arts keek niet naar haar, maar naar het scherm van zijn pc terwijl ze vertelde dat ze naar een ALTERNATIEVE was geweest en dat dit haar hielp.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">Toen keek hij haar aan met een bestraffende blik, dat het hielp was verder niet van belang, ze moest daar direct mee stoppen en terug naar het Riagg.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">Want anders zou haar uitkering stoppen anders dit en anders dat.</span></div><span style="font-family: Verdana;">Want hij geloofde er niet in! Dus werkte het niet!</span><o:p><span style="font-family: Verdana;"> </span></o:p><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">En hier zat ze dan weer. Haast wanhopig, want wat moest ze nu.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">Terug dus naar het Riagg, al was het maar pro forma om de arbo arts tevreden te houden. En er de eigen bijdrage voor moeten betalen terwijl het geld al krap was. Want ze kon nog lang niet aan het werk en had de ziekteuitkering nog veel te hard nodig.</span></div><span style="font-family: Verdana;">En bij dan maar af en toe in de praktijk komen om niet helemaal terug te vallen. Want de dag dat ze weer aan het werk moest was weliswaar nog ver weg, maar voor haar heel dicht bij en ze was in paniek dat ze voor die tijd niet beter was.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Jammer. </span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">Misschien had het wat gescheeld als de arbo arts naar haar gekeken had en de verandering in haar had kunnen zien.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">Maar ja, hij geloofde er niet in, dus had hij het kunnen zien?</span><o:p><span style="font-family: Verdana;"> </span></o:p></div><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">Helaas gaat het niet altijd om de patiënt of de cliënt!</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">Hoe die zich voelt en of die zich beter voelt.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">Het gaat helaas bij veel deskundigen om de tekst op de bijsluiter en het computer programma.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-family: Verdana;">Ja, jammer</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMnSXyzWVUvt-HUwOWv1bIiIeSXD-eaNGrovE5N59c8s7o4kbVn4CyJSJEPBphhFmMqZwx5zCy_zAGCdiA68zDt_lyO6yxURvStMB2HwV2VwYTkgyT8Yc_oGccVNrGe-i8dBn7oOm9k2iH/s1600/2+voeten+vuist.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="212" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMnSXyzWVUvt-HUwOWv1bIiIeSXD-eaNGrovE5N59c8s7o4kbVn4CyJSJEPBphhFmMqZwx5zCy_zAGCdiA68zDt_lyO6yxURvStMB2HwV2VwYTkgyT8Yc_oGccVNrGe-i8dBn7oOm9k2iH/s320/2+voeten+vuist.JPG" width="320" /></a></div><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div></div>het verdwenen land MUhttp://www.blogger.com/profile/16337858767330249487noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6283658232295252597.post-72307598326978264792012-02-05T02:14:00.000-08:002012-02-05T02:14:42.098-08:00terug<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">he he, eindelijk weer tijd voor een blog. Heeft even geduurd, maar redenen genoeg.<br />
Ben inmiddels van praktijkruimte veranderd en heb nu een gloednieuw bedrijfspand. Daarover later meer.<br />
Nu eerst de actuele situatie.<br />
Het is februari 2012, lelystad heeft het record met de koudste nacht, 22, zoveel graden onder nul.<br />
En er ligt sneeuw en bij ons is de waterleiding bevroren.<br />
En dit is een leuke test en confrontatie met je zelf.<br />
Hoe reageer je en wat doe je en wat wil je en wat kan je niet.<br />
Kom doodmoe thuis, maar er is geen water, dus het onderweg nog gekochte pakje thee heeft totaal geen nut. Frisdrank lust ik niet en flessen water heb ik niet. Mag voor het eerst direct aan de wijn en dan zie je, gelijk geen trek meer.<br />
Zie een plant die helemaal uitgedroogd is en snakt, met voor mij een snerpend geluid naar vocht.<br />
Rob de kater, wil vers water en zeurt. <br />
Kan niet naar de wc, maar heb de hele dag veel gedronken en dito geplast op de cursus locatie.<br />
Probeer de buizen te ontdooien met een hotpack die in de magnetron opgewarmd moet worden. <br />
Die heb ik niet, dan kan het in een pan met water. En die heb ik ook niet. Dus in een pan met sneeuw.<br />
<br />
Nu is het de volgende ochtend. Ik ben de dag begonnen met sneeuw grazen. <br />
Heb gelijk al een systeem, niet elke portie is geschikt voor consumptie, dit heeft ook te maken met de plek waar ik de sneeuw vandaan haal. <br />
En ik ontdek dat een volle pan sneeuw slechts 2 kopjes thee geeft. En dat thee van sneeuw ook naar sneeuw smaakt.<br />
En hoeveel water we per dag gebruiken dat niet voor consumptie is.<br />
Morgen moet ik fris en schoon naar het werk. dit kan wel eens een probleem opleveren.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9yEJ0Wn5KrPSZb7eu7oHrcY9neDtplIkk3GU62VHQhkCTALhuMRXvu4yageBjAEOHcYZ-ZfiYWFnti1O38ysD4rUaF3VtsAu8TShwA9YRlhdbuX_3-Wjh22fSka-AH_PL9gAcI95kM4Jx/s1600/DSC06638.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9yEJ0Wn5KrPSZb7eu7oHrcY9neDtplIkk3GU62VHQhkCTALhuMRXvu4yageBjAEOHcYZ-ZfiYWFnti1O38ysD4rUaF3VtsAu8TShwA9YRlhdbuX_3-Wjh22fSka-AH_PL9gAcI95kM4Jx/s320/DSC06638.JPG" width="320" /></a></div>Ga maar vast sneeuw verzamelen voor in de tobbe.</div>het verdwenen land MUhttp://www.blogger.com/profile/16337858767330249487noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6283658232295252597.post-56521733794111976342011-07-20T04:34:00.000-07:002011-07-20T04:34:45.896-07:00wonderen van MU<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Komt een klein jongetje in de praktijk, hij is pas vier en lijkt adhd achtig.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">De moeder komt mee natuurlijk en is moe, ook natuurlijk.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Hij eet al zoetstoffen kleurstoffen vrij, mag een heleboel ander eten ook niet, zij doet heel erg haar best om hem zo goed mogelijk te begeleiden, maar ja, het is zo moeilijk om dag in dag uit steeds maar te begrijpen en te laten en je best te doen en rekening te houden met en het uit te leggen aan.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Na de behandeling begint hij heel hoog en hard te schreeuwen.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Blijkbaar is de verandering in zijn hoofd en lijf voor hem te veel en is hij de weg kwijt in zijn eigen wezen.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">De tweede keer dat ik hem zie komt hij mee met zijn ouders op een open dag, het is druk en de praktijk is vol mensen. Hij loopt naar binnen, ziet het massage bed, en gaat er op liggen.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Tot onze verbazing ontspant hij direct en gaat slapen. Tussen al die mensen, lawaai, drukte en andere prikkels laat hij zich niet afleiden.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">De derde keer komt hij wanneer hij zeven is. Hij heeft inmiddels een rugzakje en kan door een aantal speciale aanpassingen op de gewone dorpsschool blijven. </div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Hij is lang geworden maar nog steeds een wonderbaarlijk kind, alles wordt bekeken en besproken met de ernst van een oude wijze man.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Hierop moeten ook serieus antwoorden gegeven worden.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Zijn moeder vertelt dat hij een beetje bang was om te komen. Hij wist het niet zo goed meer.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Maar zijn herinneringen komen terug. De grote bal is er niet meer. Daarom was het anders.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Dat klopt, de bal heb ik uit de ruimte gehaald. Ik beloof de jongen om hem na de behandeling weer even te halen.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Ik heb een speciaal test papiertje voor deze kinderen gemaakt die ik ze laat invullen voor en na een behandeling zodat ook de moeder het verschil kan zien en de taal leert herkennen.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Dit is altijd een heel leuk moment, want de ouders snappen er niets van maar voor het kind zijn de vragen heel logisch en kunnen ze ook makkelijk beantwoorden.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Zeker als je de uitleg aan hen vraagt is het zo duidelijk als wat.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Dan ga ik hem behandelen. Hij ligt stijf en stram met alle spieren aangesloten en opgetrokken schouders, benen en armen over elkaar.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">En zijn ogen wijd open.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Ik heb de mijne dicht. Voel dat hij dat stom vindt. Ik zeg dat ik mijn ogen dicht heb om hem beter te kunnen voelen. Hij probeert het zelf ook, en inderdaad dat is zo.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Zijn moeder kijkt toe en ontspant ook. Hun verbinding is heel sterk, hij stuurt steeds signalen uit en kijkt of ze hem wel ontvangt. Ook een lastig deel voor een moeder. Maar het kind heeft haar veiligheid hard nodig.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Ik behandel zijn hoofd en voeten en laat de moeder zien wat ik doe, want zij heeft verteld dat ze zijn voeten ook doet sinds de eerste keer dat hij bij mij was, omdat ze toen zag hoe hij er door ontspande. </div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Omdat het jongetje het wil masseer ik ook nog zijn rug als toetje.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Daarna ligt hij als een neergestorte kabouter, ogen dicht, arme wijd benen wijd, schouders ineengezakt. Half in slaap.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Terwijl ik nog even met de moeder praat en hij met de bal gespeeld heeft mag hij naar buiten naar de kippen kijken.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Wanneer wij buiten komen zijn we hem kwijt.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Ik roep hem. Komt hij uit de schaduw van het kippen hok.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">“Ik heb heel stil gestaan en toen kwamen de kuikens want ze zagen me niet”.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Pas later realiseer ik me hoe uitzonderlijk knap dit is voor een adhd kind dat nog geen tel stil kan zitten.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Ik mail dit aan zijn moeder en zij zegt ook dat ze het niet eens door had, maar super trots op haar zoon was. En terecht.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiTaukm_JgRgrYysqhMEGODVada6H2KFdIjZXRf-gh4pco7XizKFR9OEj5AQ6AEunOfYfqT24zgQtulTnHVPMWHz2n3K5ml7XsbFg5QFE69UxmmSb8c0Xz33hINkNuxHydyY7hAYGMoodu/s1600/november+2007+002.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="268px" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiTaukm_JgRgrYysqhMEGODVada6H2KFdIjZXRf-gh4pco7XizKFR9OEj5AQ6AEunOfYfqT24zgQtulTnHVPMWHz2n3K5ml7XsbFg5QFE69UxmmSb8c0Xz33hINkNuxHydyY7hAYGMoodu/s320/november+2007+002.jpg" t$="true" width="320px" /></a></div>het verdwenen land MUhttp://www.blogger.com/profile/16337858767330249487noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6283658232295252597.post-27636570722756345062011-06-10T10:34:00.000-07:002011-06-10T10:34:12.806-07:00mijmeren in MU<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Als het mooier weer wordt, wordt de praktijk stiller, dit in tegenstelling tot de zaak van een client die juist het mooie weer nodig heeft om het druk te hebben. In een perfecte setting zouden wij samen maar een locatie hoeven te hebben om toch full time te kunnen werken.<br />
Maar aangezien de perfecte wereld steeds verder weg lijkt te zijn kan ik lekker in mijn vrije tijd met mooi weer fietsen en zo mijn conditie op peil brengen, genieten van de buitenlucht en mijn hoofd leeg maken.<br />
Wonend in een prachtige omgeving zie je gelijk met het mooie weer ook de ouder jongeren op hun motoren de schuur uit scheuren en oudere echtparen met hun auto met fietsrek, hun hem en haar fiets met bijpassend hem en haar fleece jack in blauw en rood en nog erger een bevriend echtpaar in het zelfde gekleed. Soms zijn de mannen lekker sportief in een gesteven korte broek met safarijasje met zonder mouwen maar met wel heeel veel zakken gehuld door hun vrouw. Om hun eigen identiteit toch nog maar enigszins te bewaken met hun zakensokken extra hoog opgetrokken in de sandalen.<br />
Help denk ik dan. Zou ik dat ook ooit.....?<br />
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;">Want naarmate je ouder wordt veranderen je opvattingen en smaak ook. Wat ik nu nog verschrikkelijk vind zou ik over een paar jaar best verschrikkelijk mooi kunnen vinden.</div>Vond ik vroeger de zoon geweldig en de vader stom (in de strip van Peter vanStraaten) tot mijn verbazing ontdekte ik een paar jaar geleden, toen ik het weer eens las dat ik dacht:'wat een eikel is die zoon, walgelijk, en die vader is zielig"(ik was het gelukkig nog steeds niet met hem eens, maar kon nu om hem lachen in plaats van hem te verfoeien)<br />
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;">En leed je vroeger liever kou in je korte rok met dunne panties en een t-shirt dan een verstandig jas aan te trekken, of liep je veel te ver op belachelijke hoge hakken, puur omdat het bij je outfit hoorde en je anders niet in het openbaar gezien wilde worden, nu is het toch wel prettig om kleren voor het gemak en comfort aan te trekken en er zelfs mee de stad in te durven.</div>Dus vrees ik dat ooit, op een dag, ik ook bij de ANWB zo'n handige fietskaartdrager voor voorop sta uit te zoeken, met over mijn arm alvast het rode fleecevest, zodat ik het gelijk af kan rekenen.<br />
Nu nog zo'n man er bij vinden.<br />
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><br />
</div><div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHSLo0ncSRRZfoG-GuGvUiGVfTxPf9biQZJwyQTb128qmj8V7K4wv7IZg_LfqZmF2UMtV8N4yB61v3GM4WMY5-qNXKmOPcPRC3kVnaq8Ep7xz15-WQc3url75_NwBU13rvzpoIORK5_7PH/s1600/pad+vanaf+weg.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="178px" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHSLo0ncSRRZfoG-GuGvUiGVfTxPf9biQZJwyQTb128qmj8V7K4wv7IZg_LfqZmF2UMtV8N4yB61v3GM4WMY5-qNXKmOPcPRC3kVnaq8Ep7xz15-WQc3url75_NwBU13rvzpoIORK5_7PH/s320/pad+vanaf+weg.jpg" t8="true" width="320px" /></a></div></div>het verdwenen land MUhttp://www.blogger.com/profile/16337858767330249487noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6283658232295252597.post-63768599605942418712011-06-08T04:53:00.000-07:002011-06-08T04:53:10.883-07:00Voeding en vulling<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Over voeding gesproken,</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Bij een eerste gesprek komt er meestal niet van maar al gauw daarna ben ik nieuwsgierig naar de eet gewoontes van de client.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Niet dat ik zo heilig ben en zweer bij linzen pasteitjes als ontbijt en zelf nooit iets anders drink dan kruidenthee, maar je kan naar beide kanten overdrijven. Een heleboel problemen zijn vaak wel op te lossen of erger te voorkomen door iets weg te laten of toe te voegen aan je dagelijkse eten.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Veel makkelijker dat een tijdje een ingewikkeld dieet te volgen en daar na gauw weer gulzig te gaan schranzen van alles wat je zo gemist hebt.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Met een aantal keuken kruiden kom je al een heel eind.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">En dat is ook veel smakelijker en langer vol te houden.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Het meeste is gewoonte, en een gewoonte is lastig af en aan te leren<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>maar wel mogelijk.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Als het moment daar is vraag ik om een week of langer alles wat gegeten en gedronken wordt en op welk tijdstip op te schrijven.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Ik ben inmiddels wel wat gewend, maar ik schrok toch toen ik een lijst terug kreeg waarop keurig was ingevuld wat drie weken gegeten en gedronken was.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Er stond werkelijk en helemaal niets op dat ook maar in de verste verte min of meer gezond was.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">O ja, toch, in die drie weken was 1 helft van een kwart stukje appel als fruit gegeten.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Melkproduct een kwarktoetje uit de supermarkt met slagroom</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Aardappels in de vorm van patat. </div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">En ijsthee, liters ijsthee per dag voor de vochtiname.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Het was werkelijk een groot verzamelparadijs van kleur geur, smaak en zoetstoffen. Vulling in plaats van voeding</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Het lijkt misschien niet zo erg, maar werkelijkheid is zo iemand zichzelf en zijn alvlees klier eigenlijk aan het vergiftigen.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Deze eetgewoonte krijg je er ook niet in een dag uit geslagen. Het opschrijven helpt echter al heel veel. De persoon ziet zelf opeens duidelijk voor zich wat hij doet. Hij wordt bewust van zijn eigen gedrag en kan daar dan ook wat aan doen.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Meestal gebeurt dat dan ook wel.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Met een beetje steun van mij door niet alles te verbieden maar eerst met helften te gaan werken en elke keer eerst een glas water voor de ijsthee te nemen en met vaste tijden om iets te eten in plaats van te wachten tot je razende honger hebt en dan geen tijd meer om rustig aardappels te gaan schillen maar een snackbar sneller bezocht is.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Ook is er eengrote sterke man, die al jaren alleen appelmoes als groente eet.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">En dat is niet de schuld van zijn moeder want die wil ook wel anders, maar ze heeft het inmidels opgegeven om hem tot iets anders te bewegen.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Die niet dikker wil worden dus al jaren s morgens yoghurt met zemelen eet, ‘s middags een dieet shake en 's avonds aardappelen en vlees en appelmoes.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Hij werkt heel hard en veel.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Om 22.00 uur s’avonds kan hij dan eindelijk zitten en dan mag hij van zichzelf een bakje chips.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">“Dat is wel verkeerd dat mag ik zeker niet van u he” zegt hij er gelijk bij.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Nee hoor, van mij mag hij best wel chips eten. </div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Hij wil niet zwaarder worden, vandaar die shakes en de yoghurt</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Hum denk ik dan. </div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Wanneer ik zijn behandelplan mail, mailt hij een bedanktje en zegt dat hij nu boodschappen gaat doen en macaroni gaat eten. Ik hoop echt zonder appelmoes en mail, doe eens wat avontuurlijks en eet er een tomaat bij!</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Komt hij de volgende afspraak met twee plak etiketten aan zijn hand.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Zegt hij, ze zijn lekker. Ik vorm een vraagteken. Nou zegt hij, die tomaten, je zei toch dat ik tomaten moest kopen, dat heb ik gedaan. en ze zijn lekker. Ik eet nu snoep tomaatjes in plaats van chips.!!</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">En die etiketten waren van twee flessen ‘vers’geperst vruchtensap. Was hij ook gelijk gaan kopen en dronk dat nu ook. Niet te geloven.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">“Je mag best chips van mij hoor, probeerde ik nog, maar nee, hij hoefde die helemaal niet meer nu hij de snoep tomaatjes had ontdekt.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Ging alles maar zo makkelijk!</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">De week erop was hij wat sip, het begon wat saai te worden met die snoeptomaatjes.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Ja natuurlijk, er is geen mens die elke dag het zelfde eet en daar opgewonden van wordt.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Je moet afwisselen met je eten. Probeer eens een sinaasappel of een komkommer of zo.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Hij sinaasappels kopen. Helemaal blij. Heerlijk.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Lekker tussendoor als hij rammelde van de honger.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Je mag ook best brood eten hoor, wanneer je aan het eind van de ochtend honger hebt, dan heb je tenslotte al die tijd gewerkt op slechts een kommetje yoghurt.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Meneer begon met wit brood, dat wist hij nog van vroeger, maar al gauw werd dat tarwo en toen volkoren.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Heerlijk, hij genoot. Lekker met dit of met dat. Toen hij wat last van diarree kreeg zei ik dat hij wat minder sinaasappels moest eten. Ahhh zei hij toen, teleurgesteld alsof hij niet mee mocht naar walibi flevoland. Nou goed dan, maar niet meer op een nuchtere maag, doe maar om een uur of elf.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Zijn personeel vond hem veranderd.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Vrolijker. Ze keken verbaasd wanneer hij at. Hadden ze nog nooit gezien.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Volgens mij wordt je magerder zei ik na een paar weken.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Hij had het nog niet gemerkt.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Maar wel toen hij een nieuwe broek kocht. Bleek hij twee maten minder te hebben.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">En zijn haar was glanzender en dikker.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Hij had geen last meer van zijn tranende ogen.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Geen last meer van.....</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">En toen was ik nog niet eens begonnen!!</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhwxmJB5RbnTR5p2OuhPKsMfM3ZXgx77AMwK-HZaR52vUNXm0pNEVcdYZQtuUvDrTKvr09sYVkF95sWpr1XmQZIbSBtzf5XokOruw3YelcaBOgXBaH6nEv-0etHykZCSxzAhJp40Lrwgkz/s1600/IMG_0973.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="173px" j8="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhwxmJB5RbnTR5p2OuhPKsMfM3ZXgx77AMwK-HZaR52vUNXm0pNEVcdYZQtuUvDrTKvr09sYVkF95sWpr1XmQZIbSBtzf5XokOruw3YelcaBOgXBaH6nEv-0etHykZCSxzAhJp40Lrwgkz/s320/IMG_0973.JPG" width="320px" /></a></div></div>het verdwenen land MUhttp://www.blogger.com/profile/16337858767330249487noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6283658232295252597.post-3788611070201394372011-05-15T12:53:00.000-07:002011-05-15T12:53:16.535-07:00onderweg in het leven verdwaald<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Er kwam een keer een meisje dat hopeloos verward geraakt was in het leven. <br />
Aan de telefoon klonk ze als een volwassen vrouw die duidelijk wist wat ze wilde, dat bleek in werkelijkheid volkomen het tegendeel. Ze was zo kwetsbaar dat ze zich zelf allerlei beperkingen opgelegd had. In haar hoofd vond telkens een scheiding plaats tussen wat ze vond en wat ze dacht te moeten vinden.<br />
Ze keurde alles en iedereen af, te beginnen bij zichzelf.<br />
Ze stond zich zelf niet toe om iets leuk te vinden, want dat zou arrogant zijn. Maar omdat ze stiekem wel een aantal dingen van zichzelf goed vond strafte ze zich zelf, want je mocht niet arrogant zijn.<br />
De buitenwereld begon bij haar buitendeur en was zeer bedreigend. Wanneer iemand naar haar keek, dacht hij vast dat ze stom en gek was. Dus ze fietste telkens zo hard mogelijk naar huis om alle blikken achter zich te kunnen laten zonder dat ze haar echt wat konden doen.<br />
Haar hoofd bepaalde alles, er was nauwlijkes contact met de rest van haar wezen, haar lijf en haar gevoel.<br />
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;">Een soort koppoter was ze die niet in staat was om gevoelens te voelen, laat staan ze te begrijpen. Niet die van anderen en niet die van haar zelf.</div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;">Een buitenstaander was ze en vond ze. Voor verwantschap ging ze naar sites waar allemaal andere buitenstaanders vertelden wat ze allemaal deden om aandacht te vragen. En waar ze elkaar af keurden wanneer hun gedrag niet ernstig genoeg was, dan waren het aanstellers en om aandacht vragers. En dan gingen ze bewijzen dat zij dat niet waren dus deden ze nog ergere dingen met zich zelf. </div>Zij deed dag ook. Om zich zelf te straffen. Of om te voelen?<br />
Toen ze kwam zat ze onder de medicijnen, hoeveel ze moest slinken wist ze niet precies, de arts had gezegd net zoveel tot ze buikpijn kreeg. Nooit handig maar zeker niet bij dit soort mensen. Die gaan dan bedenken bij buikpijn of dit zou zijn wat de arts bedoelde of moet het nog erger.<br />
Haar gedrag was zodanig dat ik me afvroeg of ik wel tijd genoeg zou hebben en krijgen.<br />
Wat vaak zakt iemand na de eerste behandeling(en) eerst nog dieper in de donkere put.<br />
En dat zou bij haar te diep zijn.<br />
Omdat ze vaak vanuit een opwelling tot gedrag kwam, sprak ik met haar een aantal remmen af.<br />
Wetend dat ze heel eerlijk zou zijn en zich ook aan haar belofte zou houden.<br />
En ik vroeg haar naar een ander dokter te gaan voor een betere en juist medicatie.<br />
Gelukkig deed ze dit,<br />
Daar werd vastgesteld dat ze ongeveer 10 persoonlijheidsstoornissen had. Wel wat veel, en waar dan te beginnen?<br />
Gewoon maar met hele kleine stapjes, met voorzichtig de voeding te veranderen, met haar te leren voelen, met haar zich zelf te durven waarderen. Met haar te helpen anderen te begrijpen. En er af en toe samen heel hard om te lachen. Want dat is net zo hard nodig.<br />
En nu een jaar later ben ik trots op haar.<br />
Met af en toe paniek en help (ook bij mij) is ze haast een "normaal" mens geworden, van een angstig beschadigd en kwetsbaar meisje is ze nu een volwassen vrouw.<br />
Die straks op zich zelf kan wonen.<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_6VNMuVy5zdxE9feZWlsgfrLcL5tOm8CtW02M5J9dibRZdHtfsQyk3_pmgkk7zhV8ycnph70bJvPKEKGPx4sBOEIRpvffvlE_OcVjiy2Ta89NyjA1K7WQ8AzOXahF-HUo41cm0n6ZijoE/s1600/292114_2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320px" j8="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_6VNMuVy5zdxE9feZWlsgfrLcL5tOm8CtW02M5J9dibRZdHtfsQyk3_pmgkk7zhV8ycnph70bJvPKEKGPx4sBOEIRpvffvlE_OcVjiy2Ta89NyjA1K7WQ8AzOXahF-HUo41cm0n6ZijoE/s320/292114_2.jpg" width="213px" /></a></div></div>het verdwenen land MUhttp://www.blogger.com/profile/16337858767330249487noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6283658232295252597.post-11458130404263481722011-05-12T10:30:00.000-07:002011-05-13T13:51:19.364-07:00Hoe het werkt in het verdwenen land MU<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Wanneer een client bij ons komt met een klacht of een probleem gaan we niet alleen daaraan werken, maar wij proberen ook de oorzaak te vinden en door die op te lossen of op zijn minst te bespreken kan vaak het probeelm ook verminderen of verdwijen.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Dit is heel eenvoudig wanneer er een client zuchtend en steundend vreselijk last van zijn spieren heeft en dan gaat vertellen dat hij het heel weekend hout voor de winterkachel heeft staan hakken.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Hoef je alleen maar een prettig ruikende, pijnverlichtende en spierontspannende olie te gebruiken, goed te masseren en weer verlaat een tevreden client de praktijk.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Moeilijker is het wanneer een goedwillende en meewerkende client vast een hele waslijst aan klachten op papier heeft gezet en mij dat vol getikte a4 tje overhandigd.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">En opgewekt verteld dat hij er al haast twintig jaar last van heeft, maar het zou ook langer kunnen zijn.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">En dat hij al heel veel geprobeerd heeft. Ook bij verschillende zogenaamde alternatieve behandelaars is geweest. maar niets heeft ooit geholpen. Integendeel.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Waar dan te beginnen.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Alles kan met elkaar in verbinding staan, maar dan nog, waar ligt de oorsprong.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Of misschien heeft deze client net de pech door 21 afzonderlijke klachten te hebben.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Op zo,n moment voel ik me het hongerige konijntje dat onder aan het plaatje vol met dubbele lijntjes staat die waarvan maar een<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>naar het in tussen zo felbegeerde worteltje leidt.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Met een beetje pech moet je ze allemaal beginnen en onverrichter zaken terugkeren.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Ik stel heel veel vragen, over de meest uiteenlopende onderwerpen.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Van wat eet je tot hoe vaak poep je en hoe ruikt dat.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">En wat is je lievelings kleur en smaakt tot hoe was je jeugd.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">En droom je veel?</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Gelukkig weet ik inmiddels wel heel veel verbindingen te leggen.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">En ken ik ook heel veel somatopien, dus heb je pijn hier of daar op je gezicht dan kan het zijn dat het hier of daar met dat en dat orgaan in je lijf te maken heeft. Of je oren, voeten, hoofd, rug. Maar makkelijker maakt dit het niet. </div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">En dan aan het werk. Uitzoeken of wat ik dacht dat het zou kunnen zijn het ook is en zo niet dan kan het weggestreept. Of nog niet want het zou ook kunnen dat.....</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">En kijken wat het effect van de behandeling op de client heeft.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Geen effect zegt helaas niet zoveel, veel effect kan goed en slecht zijn, een raar effect opent helaas weer een ander weggetje naar het worteltje.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Het is wel leuk werk dit puzzelen, zou ik daarom cryptogrammen ook zo leuk vinden. </div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Midden in de nacht opeens wakker worden met de oplossing van zin 7?</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Zo werkt het ook met een probleem van een client. Ik hoor het aan schrijf het op, ga aan het werk, onderzoek en merk op en dat alles werkt als een soort deeg en gaat in mijn hoofd liggen rijzen. Heb hele schema’s leuk in excel opgemaakt,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>zodat ik het alleen nog maar hoef in te vullen en de antwoorden uit te werken.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Maar dan komt daarna, ook weer zo’n moeilijk moment voor iemand met ascendant weegschaal. Wat zal ik gaan doen?</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">HOE en waarmee ga ik wat en wanneer<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>behandelen. Keuzes keuzes, er is zoveel, ik kan heel veel en niets is nooit het best.Waar zou het begin zijn?</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyP5beK9CG4yLYBelBo6Q1dgE-Xd5h4k-2x3fKmX9J7QNrQazo0mNptS4xXJelJPRlS4NFnXe3gdFZhq7UjnthnZfwk5DZ5jBoF-zDApf5h0M5zdGhglwcfjIdUVFQ0X_g9PDftQp77TIb/s1600/IMG_1298.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240px" j8="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyP5beK9CG4yLYBelBo6Q1dgE-Xd5h4k-2x3fKmX9J7QNrQazo0mNptS4xXJelJPRlS4NFnXe3gdFZhq7UjnthnZfwk5DZ5jBoF-zDApf5h0M5zdGhglwcfjIdUVFQ0X_g9PDftQp77TIb/s320/IMG_1298.JPG" width="320px" /></a></div></div>het verdwenen land MUhttp://www.blogger.com/profile/16337858767330249487noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6283658232295252597.post-3411084592315748122011-02-20T13:29:00.000-08:002011-02-20T13:29:12.546-08:00holistische massages<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Wij worden geacht niet alleen naar het aangeboden probleem te kijken maar ook te onderzoeken waar het vandaan komt, hoe het onstaan is, waar door het komt en wat we (de client en ik) kunnen doen om te zorgen dat het niet meer terugkomt.<br />
Het kan dus zijn dat iemand met pijn in zijn schouder komt en de bron in de heupen of de platvoeten ligt. Of door zijn werk of vrouw.<br />
<br />
Soms is het heel makkelijk<br />
Iemand klaagt over zo moe zijn elke dag. Die persoon kend ik en zijn priveleven ook. Dus die raadde ik aan om eerder naar bed te gaan." Ja, maar dat heb ik gisteren al gedaan." Alsof een keer om tien uur naar bed gaan helpt tegenover elk weekend doorhalen, doordeweeks na enen nog feesten en nooit eens rustig thuis op de bank willen en kunnen zitten.<br />
<br />
Maar het kan ook minder voor de hand liggen. Een andere client kwam met pijn in zijn nek en schouders.<br />
Oop de tocht gezeten? scheef en te lang in één en dezelfde houding? <br />
De pijn was zelfs heel zichtbaar ook, opgezwollen trapezi, net een soort kraag. En keihard. Merkwaardig.<br />
Zou het een hernia kunnen zijn, dacht de man/ Ik dacht het niet maar wie ben ik. Als de pijn echt zodanig is dat je dat vreest gelijk naar de dokter en niet eerst door mij laten proberen.<br />
Het leek toch echt die spier.<br />
Ik masseren, wordt die client opeens helemaal klam, niet goed teken. "Gaat het wel?" vraag ik. Hij merkt het wel maar het is niet ernstig. Voorzichtig ga ik verder<br />
En flop, hele spierkraag weg, lekker kneedbaar en flexibel, pijn ook weg.<br />
Heel merkwaardig. Hoe kan dat toch en waar komt het vandaag zou ik graag willen weten.<br />
Op mijn hoede verder gewerkt. De cliënt lacht, ach maak je toch geen zorgen, ik heb er in ieder geval geen last van als ik er in blijf.<br />
Nee, hij niet, maar ik wel, hoe verklaar ik dan een grote deels onkleedde heer met zijn sokken aan op een massage bed?<br />
Ja, dat begrijpt hij ook wel.<br />
<br />
Wanneer hij zich weer aan kleedt zegt hij, zijn hoofd heen en weer draaiend, het is weg, ik voel niets meer. Hij is zeer tevreden en pijnloos, maar ik snap het nog steeds niet.<br />
Tot hij zijn broek aan heeft en zijn bretels om doet. En ze lekker strak aan trekt. Eureka.<br />
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;">soms is het leven heel simpel en de oplossing dichter bij dan je zoekt.</div><div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcbVb6yGtCqNmVd_Vx6Pr3RZ1lCWXB2PqorogS7bTTmkrgQ-Xd01BXuQ2zeR1F3tuLYnMSk7uidXtslzNC6bsyn4NcBjZ_OdWMVwUu9lOYrMzogbsyMrYvJBgZ8jKzbfFb7x48aeqcpu8z/s1600/bordje+en+pad+voorjaar.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="277" j6="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcbVb6yGtCqNmVd_Vx6Pr3RZ1lCWXB2PqorogS7bTTmkrgQ-Xd01BXuQ2zeR1F3tuLYnMSk7uidXtslzNC6bsyn4NcBjZ_OdWMVwUu9lOYrMzogbsyMrYvJBgZ8jKzbfFb7x48aeqcpu8z/s320/bordje+en+pad+voorjaar.JPG" width="320" /></a></div></div>het verdwenen land MUhttp://www.blogger.com/profile/16337858767330249487noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6283658232295252597.post-8657863828363801932011-01-29T11:46:00.000-08:002011-01-29T11:48:15.688-08:00St. Therapeut 2<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Ach ja, soms voel ik me geweldig en de beste van de hele wereld,.<br />
Jammer genoeg heb ik die gedachte niet vaak. Ik ben niet iemand die blaakt van zelf vertrouwen, zie meer de dingen die niet goed lukken dan de successen.<br />
Als er iets mis gaat voel ik me heel lang heel rot. Dat is misschien wel een goede straf, ik heb er veel langer last van dan wie dan ook.<br />
In de loop der jaren ben ik wel meer zeker van mijn zaak geworden. Ik weet wat ik kan en ik weet ook wat ik doe en wat ik doen moet. En als het effect dan nog groter is dan ik verwachtte, zweef ik gezellig terug naar huis, met rode wangen en tintelend van de adrenaline. Ik kan dan de hele wereld aan.<br />
<br />
Maar om weer terug op aarde te kunnen komen een aantal sukkelige voorvallen die ik ook veroorzaak<br />
<ul style="text-align: left;"><li>Een telefonische afspraak noteren om niet te vergeten. Heel goed, jammer dat ik niet de naam en telefoon nummer opschrijf , maar een week later zie dat ik alleen OKÉ heb opgeschreven en ook nog een beetje scheef zodat het niet duidelijk is of die afspraak het om 10, 1030, 11:0., 11;30 12:00 is. en het zou ook dinsdag of donderdag kunnen zijn want dat kon ik niet goed horen.</li>
<li>Blijkbaar heb ik te veel op mijn hoofd en geheugen vertrouwd, twee clienten komen achter elkaar binnen. Wat doe je dan? Niet net doen of je er niet bent.</li>
<li>Misverstand. Opeens veel sneeuw, tweehonderd meter pad bedekt met een halve meter betekent een onbereikbare praktijk. Ik kan er zelf niet uit, dus clienten kunnen niet komen met de auto. Dus heb ik vrij. Helaas ben ik even vergeten dat een client ook kan komen lopen. En gaat zitten bevriezen in de koude gang bij de gesloten praktijk om op mij te wachten. Oh, wat voel ik me schuldig. En hoe kan ik het goedmaken en duidelijk maken dat ik echt niet altijd zo ben.</li>
<li>Komt iemand voor een lekker hotstone massage. Kost veel voorbereiding, de aubain marie pan moet voorverwarmd, de stenen ook, de olie ook en dan pas komt de cliënt. Halverwege de massage hoor ik een knal. Niets laten merken gewoon doorgaan, rustig blijven. Misschien de kachel, de schoorsteen, iets naar beneden gevallen? De stenen lijken niet heet genoeg te worden, thermostaat omhoog, onrust. Na afloop zegt de cliënt dat ze had verwacht dat het veel warmer zou zijn. Als ze weg is ontdek ik dat ik geen water in de dubbele bak heb gedaan, zodat de beveiliging er uit knalde. Hum. (heb het wel gratis overgedaan overigens, want zo ben ik ook wel weer)</li>
</ul>Genoeg voor dit keer, er komen nog gelegenheden genoeg om te laten zien dat ik niet perfect ben.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh97FCmpdG2Vq1Qvj16CGb1opTf9mEgBrJzYW1JRQF_UFQ2LB-Rcaao2aEHs-B2LPVSGxW_40w-Gu3RvjCr-aBopdI8USb9PnAr20pOCGb7vxrVtSWnhe7oqXxAMAZKhIcyEIZsWCG_SIks/s1600/mu+in+sneeuw.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" s5="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh97FCmpdG2Vq1Qvj16CGb1opTf9mEgBrJzYW1JRQF_UFQ2LB-Rcaao2aEHs-B2LPVSGxW_40w-Gu3RvjCr-aBopdI8USb9PnAr20pOCGb7vxrVtSWnhe7oqXxAMAZKhIcyEIZsWCG_SIks/s640/mu+in+sneeuw.JPG" width="640" /></a></div></div>het verdwenen land MUhttp://www.blogger.com/profile/16337858767330249487noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6283658232295252597.post-30324698628996870632011-01-22T12:54:00.000-08:002011-01-22T12:54:53.381-08:00massages to remember<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Nog voordat ik klaar was met mijn opleiding moest ik toch al masseren om te oefenen. <br />
Helemaal in het begin stond mijn massagetafel bij gebrek aan ruimte in de keuken. Niet echt privé maar het had ook wel zijn voordelen.<br />
Zo maakten de katten en het kind dankbaar gebruik van de goede energie die er opgewekt werd. Naderhand bleven ze nog lang op de bank liggen nagenieten.<br />
Diezelfde katten speelden toen ook vaak nog een rol bij de behandeling. Nu kan het niet meer omdat de praktijk aan de eisen van de vereniging moet voldoen en dieren zijn dan niet toegestaan. Een vanzelfsprekende regel maar toch...<br />
Er kwam een klein meisje, ik noem het vlinder types; ze kunnen niet goed voor zich zelf op komen en hebben de neiging hun plek af te staan aan ieder die er aanspraak op maakt. Lawaai en ruzies kunnen ze niet goed verdragen. Ze zijn te vriendelijk en te aardig en cijferen zich zelf zo erg weg dat ze in werkelijkheid ook haast verdwijnen. Stoppen met eten en drinken en nemen zodoende ook echt steeds minder plek in.<br />
Dit meisje vertoonde al veel van die tekens. Verontrustend. <br />
Ze kwam met haar moeder en had er wel zin in. Een klein dun meisje op een grote tafel. Als ik twee keer streek zat ik zowat al aan de voorkant. Direct nadat ik begonnen was sprong Tijger, kinds kat, op haar benen en wiebelde ritmisch mee met de strijkingen. Het meisje vond het prettig dus ik liet haar zijn.<br />
Het meisje vond het masseren ook prettg. Langzame streken maakten dat het glob gevoel ontstond (globben noem ik het moment dat de energie van de masseur met die van de gemasseerde samenvloeit en er een soort zuiging is, net of de handen en de huid aan elkaar plakken). <br />
Het is een mooi moment wanneer dit bereikt wordt want dan is alles volledig, het vertrouwen, het gevoel en de energie.<br />
De kat en het kind raakten in een soort sluimer met zachte snurk geluidjes.<br />
Na afloop mocht ze uitrusten op de bank onder een dekentje. De kat ging er gezellig bij liggen. De moeders praatten en dronken koffie.<br />
Het meisje dronk liever niets. Dit was ook niet zo goed. Gelukkig had ik hele mooie turkse theeglaasje met glitter en glim en ik sprak met haar af, dat wanneer ze elke dag zo'n glaasje met water zou drinken ze het glaasje mocht houden.<br />
En dit werkte vertelde de moeder me later.<br />
De massages die volgden verliepen ieder keer volgens het zelfde patroon. Zodra ze op de tafel lag, sprong de kat op haar benen en hield haar ook na afloop gezelschap onder het dekentje op de bank met de droppot en de donald duck.<br />
En toen werd de kat overreden.<br />
Wij natuurlijk verdrietig maar het meisje ook toen ze weer kwam. <br />
Het doorbrak ook de magie van de massage.<br />
Echter niet voor lang, want voordat ik het door had lag opeens de dikke Robbie op haar benen mee te deinen met de bewegingen. En hij lag al op de bank voordat zij zover was.<br />
Zou dit nou toeval zijn?<br />
<br />
Een oude mevrouw van 81 kwam omdat ze zich vertild had aan de boodschappen tas.<br />
Nooit getrouwd en nu al jaren alleen was dit weer voor het eerst dat ze aangeraakt werd.<br />
Toen ze wegging zat Robbie in het keuken raam. Ze aaide hem een hele tijd.<br />
De keer er op vroeg ze direct bij het begin al of ze straks de kat ook nog even mocht aaien.<br />
Robbie zat gelukkig al te wachten.<br />
Ik gaf haar een stoel en ging verder met de volgende cliënt.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhl55BFoVCzCAu40AHLjVS5tQM5VfgFhHoQYAMds1zCKjGps9nPIMUB9O-1G6XdxdfLrL-BgehIGcjzuZ_m8-EZ3QblNVow_jUTevxtKcNDVFPHP3Z12js9d_x6u5xMxH-E3BDPal-ZTMDA/s1600/DSC01910.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" s5="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhl55BFoVCzCAu40AHLjVS5tQM5VfgFhHoQYAMds1zCKjGps9nPIMUB9O-1G6XdxdfLrL-BgehIGcjzuZ_m8-EZ3QblNVow_jUTevxtKcNDVFPHP3Z12js9d_x6u5xMxH-E3BDPal-ZTMDA/s320/DSC01910.JPG" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBTW9Cx9g2x527s1uKVBFKUewM4GRY8t3bFvrQ82_QDAs87AH5TEzhU05uIJpMb9IRSXn50VbxmdogtVwGFF23aFMJ-Jy4hAcEshc9OTcOyh-uLNqoOOWGj4O4CZUZX2rIFoAQIWb6TXG7/s1600/november+2007+048.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" s5="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBTW9Cx9g2x527s1uKVBFKUewM4GRY8t3bFvrQ82_QDAs87AH5TEzhU05uIJpMb9IRSXn50VbxmdogtVwGFF23aFMJ-Jy4hAcEshc9OTcOyh-uLNqoOOWGj4O4CZUZX2rIFoAQIWb6TXG7/s320/november+2007+048.jpg" width="320" /></a></div></div>het verdwenen land MUhttp://www.blogger.com/profile/16337858767330249487noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6283658232295252597.post-49274406600013575092011-01-14T04:50:00.000-08:002011-01-14T04:50:27.576-08:00St. Therapeut<span style="background-color: white; color: #4c1130; font-family: Verdana, sans-serif;">Ondanks wat vele mensen denken en soms zeggen, de therapeut is geen heilige. </span><br />
<span style="background-color: white; color: #4c1130; font-family: Verdana, sans-serif;">Soms is hij/zij, echt waar, bijna een gewoon mens, net zo knullig en onbenullig al andere gewone mensen.</span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">In ieder geval, ik ben wel zo.</span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Soms verbaas ik mijn cliënten zelfs door toe te geven dat ik niet alles weet en kan en zelf ook regelmatig een therapeut raadpleeg want ik ben natuurlijk niet mijn eigen cliënt.</span><br />
<br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">En ik doe ook wel eens heel dom. Sorry, het kost me zelfs niet eens veel moeite.</span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Een paar voorbeelden.</span><br />
<br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Het is koud en ik leg de handdoek op de kachel.</span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">De cliënt kleedt zich uit terwijl ik maak het flesje olie klaarmaak, speciaal op haar afgestemd, kies ik de etherische olie, goed voor de klacht, werkend op lichaam en geest, en de geur is speciaal voor het limbisch systeem, waar alle oer gevoelens zijn opgeslagen.</span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Deze geur bereikt dat systeem helaas nooit meer in zuivere vorm, helaas, want niet wordt de praktijk in dikke wolken gehuld en verdwijnt mijn cliënt in een soort nevel, ook de stank van verbrand katoen overheerst alle andere (heerlijke) geuren.</span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Het lukt me helaas niet om net doen alsof dit er toch echt bij hoort.</span><br />
<br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Weer is het heel koud. Het kleine kacheltje help ik door er een pan water op te laten koken, zodat er meer warmte afgegeven kan worden.</span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Als de massage bijna klaar is leg ik de sokken of het hemd op de pan, zodat die lekker warm zijn bij het aankleden. Een aardig klein gebaar, zelf bedacht en meestal op prijs gesteld.</span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Behalve als ik het niet goed op het deksel leg, maar in de pan zelf.</span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">En ze natte sokken of een nat hemd hebben.</span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Kan ik weer niet alsof dat het er bij hoort.</span><br />
<br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Op een dag was ik aan het masseren. </span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Deze cliënt komt al tijden bij mij en kan zich zo langzamerhand heel goed ontspannen. Gaat diep ademen en zakt dan in een diepe rust.</span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Maar dit keer voelt het anders dan de andere keren. </span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Mijn eigen rust is weg en halverwege denk ik: nu ligt deze cliënt wel erg stil. Stel je voor, wat als .....?</span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Ik moet er in mijn hoofd zelfs om lachen, wat een bizarre gedachte, leuk om later aan mijn vriendin te vertellen.</span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Maar wat als de cliënt echt.....? Het kan toch, je leest het wel eens, dat iemand onverwacht....</span><br />
<br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Ik probeer zonder dat de client het merkt heel dicht bij het hoofd te komen om te kijken en te voelen of er nog een ademhaling is.</span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Stoot hierbij helaas keihard tegen de tafel en de cliënt schrikt op.</span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">"Sorry" zeg ik wel, maar niet dat ik dacht dat de cliënt helaas tijdens de behandeling was overleden.</span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaJpjIQ8qOZsMMZrQrnHxGV6UrE9gpCc6EfGY02o3o1yLJFv5r2MAQcjtTt-a6kzk09KLjluG2PKjIGsBdGLN7ZoV9GT9azyZrvxE8pklHMP9pRPhT6316NAG2DSdvOLqZd-iiiyC71s0H/s1600/bed+savonds.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" n4="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaJpjIQ8qOZsMMZrQrnHxGV6UrE9gpCc6EfGY02o3o1yLJFv5r2MAQcjtTt-a6kzk09KLjluG2PKjIGsBdGLN7ZoV9GT9azyZrvxE8pklHMP9pRPhT6316NAG2DSdvOLqZd-iiiyC71s0H/s320/bed+savonds.jpg" width="320" /></a></div><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Wordt vast en zeker regelmatig vervolgd..</span>het verdwenen land MUhttp://www.blogger.com/profile/16337858767330249487noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6283658232295252597.post-24698249758351996712011-01-07T10:17:00.000-08:002011-01-07T10:20:51.230-08:00Het verdwenen land MU en de vooroordelen 1<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div>Het verdwenen land Mu is geen doorsnee praktijk net zo min als ik een doorsnee therapeut ben.<br />
Hier komen ook een heleboel niet doorsnee mensen. Die vaak wel weer op elkaar lijken, het zouden zo inwoners van het verdwenen land MU kunnen zijn.<br />
<br />
Maar net zoals bij Harry Potter zijn er ook een heleboel "gewone" mensen.<br />
Die het krantenartikel ooit gelezen hebben, bewaard en toen pijn in hun rug kregen en zich aanmeldden als cliënt.<br />
En dan geen toverhuisje (zoals een klein meisje het noemde) verwachten maar een keurige witte praktijkruimte met een keurige therapeut met bril en jasschort. <br />
<br />
Zoals die grote meneer die nog staande in de deuropening al zei: "Waarom haal je dit niet allemaal weg?"<br />
En wees hierbij naar, volgens mij, de hele praktijk! Nou zeg.<br />
Tijdens de behandeling ging deze meneer ook niet lekker liggen, maar bleef moeizaam over zijn schouder naar mij kijken.<br />
Kennelijk zag hij mij in staat om merkwaardige rituele tekens boven zijn ontblootte rug te gaan maken. <br />
Zodra ik ook maar één drukpunt beroerde vreesde hij al het ergste en verbood mij dan ook bars om dat te doen:"Alleen masseren en met olie"! "<br />
Vanzelfsprekend werkte deze behandeling niet echt dat je zegt heerlijk ontspannend, noch voor hem, noch voor mij.<br />
<br />
Nu, drie jaar later komt hij nog steeds.<br />
Ook bij hem is de proof of the pudding in the eating.<br />
Toen ik hem een keer vroeg of hij nog wel hoofdpijn had in het weekend, keek hij me zoals Baantjer zou zeggen schuins aan, maar ik begreep deze blik niet en vroeg hem nader uitleg.<br />
"Nou, dat weet je toch, ik doe..."en nu was hij het die magische bewegingen rond zijn eigen hoofd maakte.<br />
Dat begreep ik nog steeds niet.<br />
"Zuchtend zei hij toen:<br />
Aha, dus zo zat het en ik herinnerde hem fijntjes aan zijn eerste komst. <br />
Dat was hij spontaan vergeten. Sterker nog, hij had zelfs iemand die ook hoofdpijn had aangeraden om op die punten te drukken en bij haar had het ook geholpen. <br />
Straks wordt hij als voormalig eerbaar burger met pek en veren op een treinrails het dorp uitgegooid.<br />
Een andere client zat als versteend op de stoel en hield zelfs de zitting vast. Hij keek mij strak aan, vrijwel zonder te knipperen, dacht zeker ook dat ik opeens zou gaan zweven als hij even niet oplette. Hoe komen ze toch aan die gedachten en vooroordelen? Waar halen ze die vandaan?<br />
Wat ik dan ook helemaal niet meer begrijp: <strong>waarom </strong>komen ze dan toch nog naar me toe? <br />
Deze angstige heer was een beroeps majoor uit het leger. En wel heel ver van huis. <br />
En ook nog helemaal ondersteboven toen bleek dat de behandeling geholpen had.<br />
Om hetzeker te weten had hij het zijn dokter laten onderzoeken. Heel goed overigens om contact met je huisarts te hebben voordat je met een bepaalde klacht ergens naar toe gaat, maar ook naderhand, om te laten weten hoe je het ervaren hebt. Het zou goed zijn als ook de artsen niet meer zo vol vooroordelen ten opzichte van ons zijn. Niet langer minzaam lachend denken dat het allemaal inbeelding is, en dat wij geen dansende derwisjes zijn, maar wel degelijke een goede beroepsopleiding hebben genoten en,uitzonderingen altijd daargelaten, heus wel weten wat we doen en wat onze grenzen zijn.<br />
Overigens komen bij mij in de praktijk meer mannelijke dan vrouwelijke cliënten, dit in tegenstelling tot de overtuiging dat bij zo'n "alternatieve"praktijk vooral in blauw organza gehulde en naar wierook geurende dames met stenen op hun voorhoofd naar binnen zweven . Dit heb ik niet bedacht, het wordt soms nog gezegd ook.<br />
Weliswaar als grapje, maar is het wel een grap? En voor wie is het leuk?<br />
Laatst belde iemand die ik al jaren ken en hij mij ook en hij had nu zo veel last dat het toch maar een keer gewaagd werd om mij een keer te proberen, die en die en die en die hadden het al eerder gedurfd. <br />
En die leven ook nog steeds, werd er niet achter gezegd, maar klonk wel zo door.<br />
Dat geeft voor mij wel een rare start. Moet ik me nu gaan waarmaken en bewijzen dat ik heus wel weet wat ik doe?<br />
Dat weet ik allang. <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1TEqB8x7Mdp1rZZMuvTEcfa6O7_7L9h4pnVnFEo7Og2jEufgyNJmyrWKn_Bl0TVM5_EwmocKJQB3UAJilETN-9xm36xGQ6k6vpWofXvPVuY_SxkG5aC1vo4pdMfWSuzxf3uNci5Cl3YD8/s1600/boekenkast+totaal.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" n4="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1TEqB8x7Mdp1rZZMuvTEcfa6O7_7L9h4pnVnFEo7Og2jEufgyNJmyrWKn_Bl0TVM5_EwmocKJQB3UAJilETN-9xm36xGQ6k6vpWofXvPVuY_SxkG5aC1vo4pdMfWSuzxf3uNci5Cl3YD8/s320/boekenkast+totaal.JPG" width="240" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJZFEt0pSI3nOLPcHCpS5Y0N-x0UG5gSkD6HVsJQo50gF6HI-GJTRtbG7OJGNS11DnpSqnXEDE37HZJ90S-eZH4yDHyT6W2xjnSadbznqbzkt74PQABEDnnQqPiK8ga25XNvjOvsiTxsVA/s1600/prak+tafel+vanaf+mas+bed.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" n4="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJZFEt0pSI3nOLPcHCpS5Y0N-x0UG5gSkD6HVsJQo50gF6HI-GJTRtbG7OJGNS11DnpSqnXEDE37HZJ90S-eZH4yDHyT6W2xjnSadbznqbzkt74PQABEDnnQqPiK8ga25XNvjOvsiTxsVA/s320/prak+tafel+vanaf+mas+bed.JPG" width="320" /></a></div>het verdwenen land MUhttp://www.blogger.com/profile/16337858767330249487noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6283658232295252597.post-35773015130306301172010-12-28T08:50:00.000-08:002010-12-28T08:51:56.092-08:00Merkwaardige cliënten 1<span style="background-color: white; color: #660000; font-family: Verdana, sans-serif;">Inmiddels ben ik er wel aan gewend geraakt en niet meer zo snel van mijn stuk, maar in het begin voelde ik me aardig verpletterd, wanneer ik opgebeld werd voor een afspraak en al snel wat wantrouwig werd gemaakt door de vragen:"Heb je ook warme olie? "Ja". "En wrijf je die dan heel langzaam over mijn lichaam?'. 'Ja"(hum)."En gebruik je daar je handen of je lichaam voor"? Ik begin de vieze man van Koot & de Bie voor me te zien. Verkeerde massage praktijk gebeld. </span><br />
<span style="color: #660000; font-family: Verdana;">Raar is dat sommige mensen niet meer kunnen lezen wanneer het woord MASSAGE in een advertentie voorkomt. Hoe ik ook duidelijk maak dat het om een therapeutische massage PRAKTIJK gaat en geen salon, toch telkens acute dyslectie.</span><br />
<span style="color: #660000; font-family: Verdana;">Het verbaasd me ook van hoe ver men opbelt. Blijkbaar veel kilometers er voor over.</span><br />
<br />
<span style="color: #660000; font-family: Verdana;">Wat heel vervelend is, wanneer iemand zich als client heeft aangemeld en ik braaf de anamnese doe, en de klacht bespreek en dan pas blijkt dat er iets andere plannen gemaakt werden.</span><br />
<span style="color: #660000; font-family: Verdana;">Een keer werd de behandeling in geleid door een meegenomen fotoboek vol plaatjes van hoe ik het zou kunnen doen.</span><br />
<span style="color: #660000; font-family: Verdana;">De cliënt is al binnen en ik heb mijn tijd al ingeleverd. Hem er uit gooien? Nee, stoer blijven en niets door hebben en gewoon de klacht gaan behandelen. </span><br />
<span style="color: #660000; font-family: Verdana;">"Nee, u kunt uw onderbroek aanhouden, die hoeft bij mij nooit uit"! En tegenstribbelen help niet.</span><br />
<span style="color: #660000; font-family: Verdana;">Ook niet zijn bijpassende geluiden, die echter niet bij mijn massage passen.</span><br />
<span style="color: #660000; font-family: Verdana;">Ik heb weer niets door, zorg wel dat mijn lichaam niet tegen dat van de cliënt komt.</span><br />
<span style="color: #660000; font-family: Verdana;">Helaas, gedachten zijn krachten, ook bij deze persoon. "Goh, zegt hij, het voelt net of je met je borsten masseert, heel prettig en heerlijk ontspannend".</span><br />
<span style="color: #660000; font-family: Verdana;">Weer een voordeel van massage therapie ontdekt. de cliënt ligt met zijn hoofd in het gat van de tafel en kan niet mijn reactie zien. Gelukkig maar want ik kijk niet onvoorwaardelijk noch inlevend.</span><br />
<span style="color: #660000; font-family: Verdana;">Mijn gedachten zijn ook krachten, dus ik personifiseer me zelf als die reclame masseuse, groot, dik, harig en met zonder tanden. En hopelijk stinkend naar zweet.</span><br />
<span style="color: #660000; font-family: Verdana;">Masseer keurig de spieren los, rol en kneed, maar focus me niet op de eventuele onderliggende problemen. </span><br />
<span style="color: #660000; font-family: Verdana;">En neem keurig afscheid van deze heer.</span><br />
<span style="color: #660000; font-family: Verdana;">Soms vind ik het niet erg wanneer ik nooit meer wat van een cliënt hoor.</span><br />
<br />
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjctV8G1xi_qn83EG_6HmSn0GljN512_e7sRrdPk7-Zh5DB2HSRT6cfK82TGhjt-suiOBXXr-psG0ZA0DEuJcS9_KNaGoxygLM39zTBV1Oxt0sb5BtUdT_6uUmyVR7AdrK9YEk6NwYYQKv/s1600/kruidenpannetje+flesjes+frontaal.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="236" n4="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjctV8G1xi_qn83EG_6HmSn0GljN512_e7sRrdPk7-Zh5DB2HSRT6cfK82TGhjt-suiOBXXr-psG0ZA0DEuJcS9_KNaGoxygLM39zTBV1Oxt0sb5BtUdT_6uUmyVR7AdrK9YEk6NwYYQKv/s400/kruidenpannetje+flesjes+frontaal.JPG" width="400" /></a></div>het verdwenen land MUhttp://www.blogger.com/profile/16337858767330249487noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6283658232295252597.post-29471238424123199412010-12-24T08:42:00.000-08:002010-12-24T08:42:11.435-08:00kerst recepten<span style="color: #20124d; font-family: Verdana, sans-serif;">Dit was een drukke week voor mij en de praktijk.</span><br />
<span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">Eerst de kerstmarkt in Steenwijkerwold met in en uit en in en uit pakken, toen de praktijk inrichten voor de open praktijk dag, daar de hele dag audientie houden, de volgende de de cirkel van de winterwende. En maanda alles weer opruimen zodat ik op dinsdag weer een keurige therapeut kon zijn.</span><br />
<span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">Het kost heel veel tijd en veel energie, veel meer dan het zou moeten en dat het oplevert als je in geld en uren denkt. Gelukkig denk ik niet zo. Mij gaat het om het plezier dat ik er zelf aan beleef. Alles wat er dan bij komt is extra goed en kan ik dan ook extra van genieten.</span><br />
<span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">De open praktijk was ook aangekondigd in het kerstrondje Oldemarkt (voordeel van nergens wonen, je kan overal bij horen als je dat wilt). Ik verwachtte natuurlijk hordes mensen, iedereen die van heinde en ver wilde komen om eindelijk een keer in het verdwenen land Mu te mogen komen.</span><br />
<span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">Maar ja, toen ging het sneeuwen en durfde men niet meer.</span><br />
<span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">Wel mooi plaatje, al die sneeuw, de lichtjes en de kerstboom.</span><br />
<span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">Binnen had ik de onverwarmde ruimte ingericht met kaarsen en brandden de olielampen om de ergste kou er af te halen.</span><br />
<span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">Daarna kon je in de praktijk zelf opwarmen met thee koffie of glühwein.</span><br />
<span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">Zelf gemaakte glühwein die rustig aan warm werd op de kachel. </span><br />
<span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">Alle elementen aanwezig: hout, vuur, aarde, metaal en water. En de geur als extra.</span><br />
<br />
<span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">Voor wie het lekker vond, nu mijn recept:</span><br />
<span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">(Het oorspronkelijke recept komt uit Wannee's kookboek, waar het nog bisschopswijn heet, omdat men toen nog niet van skileraren met apreski gehoord had.) dus ga je voor veilig, dan doe je deze.</span><br />
<ul><li><span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">1 sinaasappel</span></li>
<li><span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">20 kruidnagels</span></li>
<li><span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">3 stukjes pijpkaneel</span></li>
<li><span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">1 fles rode wijn</span></li>
<li><span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">ong. 100gr suiker</span></li>
</ul><span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">mijn recept:</span><br />
<ul><li><span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">4 liter wijn</span></li>
<li><span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">een aantal pijpkaneel</span></li>
<li><span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">piment </span></li>
<li><span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">kruidnagels</span></li>
<li><span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">kaneelpoeder</span></li>
<li><span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">gemberpoeder</span></li>
<li><span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">tijm</span></li>
<li><span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">honing</span></li>
<li><span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">een sinaasappel in schijfjes gesneden met schil en al er in gegooid</span></li>
<li><span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">citroen idem (of citroen sap)</span></li>
<li><span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">supersweet (ipv suiker)</span></li>
</ul><span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">langzaam op laten warmen zodat het goed kan trekken.</span><br />
<br />
<span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">bijpassend te bakken kruidenkoekjes:</span><br />
<ul><li><span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">400 gram bloem</span></li>
<li><span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">1 tl zout</span></li>
<li><span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">2 tl bakpoeder</span></li>
<li><span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">2 tl kaneel</span></li>
<li><span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">2 tl gemberpoeder</span></li>
<li><span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">1 fijngemaakt kruidnageltje</span></li>
<li><span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">250 gr boter</span></li>
<li><span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">2 dl vloeibare honing</span></li>
<li><span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">50 gr suiker (zou bruine of rietsuiker nemen)</span></li>
<li><span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">1 groot ei</span></li>
</ul><span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">boter smelten en met honing vermengen, af laten koelen en de rest er bij doen. Uitrollen, met vormpjes uitsteken (zon, maan, sterrekoekjes voor deze tijd) 15 min. laten bakken.</span><br />
<span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">zijn heel lekker en bros, en lang niet zo kruidig als je zou verwachten, dus je kan best van alles 3 th. kruiden gebruiken.</span><br />
<br />
<span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">prettige kerst dan maar, hoewel je dit ook net zo goed midden in februari kan eten en drinken.</span><br />
<span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">zeker als het koud is, de geuren in je huis maken het al heel prettig.</span><br />
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyc0glo-_25cQnAOhJF7fVK8zyaIiCGOhSFUsm44LBzoiKFrmvi5bYcsUgHYvnK1NPheY4bifMKTbjoX-qsMbWDYZB7h_9lxL1HcMNqcr2KkdNhLIIz3n7gEiI5eCcgc-u8xvP8yf7YDsB/s1600/DSC03994.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" n4="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyc0glo-_25cQnAOhJF7fVK8zyaIiCGOhSFUsm44LBzoiKFrmvi5bYcsUgHYvnK1NPheY4bifMKTbjoX-qsMbWDYZB7h_9lxL1HcMNqcr2KkdNhLIIz3n7gEiI5eCcgc-u8xvP8yf7YDsB/s320/DSC03994.JPG" width="320" /></a></div>het verdwenen land MUhttp://www.blogger.com/profile/16337858767330249487noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6283658232295252597.post-9302934747084218512010-12-24T07:45:00.000-08:002010-12-24T07:57:07.901-08:00het kerstverhaal deel 1<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><span style="color: #4c1130; font-family: Verdana, sans-serif;">Vandaag vertel ik jullie een waar gebeurd kerstverhaal, dat zich een paar jaar geleden afspeelde.</span></div><span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Het heeft wel wat inleiding nodig, dus ga er voor zitten met een kop chocolade of glühwein, het is er koud genoeg voor.</span><br />
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><br />
</div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Wij hebben een aantal poezen maar geen katten luikje, in plaats daarvan het keuken raam altijd open, zodat ze vrij in en uit kunnen gaan. Nadeel is dat zo ook vreemde katten binnen kunnen komen. Sommige hebben de pech dat we ze stom vinden en die worden er luid roepend snel weer uit gegooid, echter een poes lukte het om regelmatig binnen te komen, alles op te eten en na een tijdje zelfs op de bank te overnachten, lees wonen. Ze kreeg de toen toepasselijke naam Contador. </span></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjO8wJWOc0-mGm4sqo2vALvZdOSbtbygW6p-VKn0pprtbqnuVCrZhPf-GywEKMxj8S7Pom4ltSclit7PFrEX6lzMV8gGxTlNr5utJ5SohouK9KI0Zfnw8ZqAlYP0HWwW76l20KMv1ERQUm0/s1600/Kopie+van+poezen+048.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"></a><span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Een mooie cyperse poes die totaal haar eigen gang ging, niet bang voor ons was maar ook geen gezellig schootkat wilde worden, ze reageerde wel op haar eigen naam, dus was duidelijk gesteld op ons. Ze bepaalde zelf hoe lang ze bleef, wanneer het genoeg was sprong ze weer naar buiten. Regelmatig zagen we haar lopen langs de weg of door het mais veld.</span></div></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Regelmatig hoorden we dat ze ook bij anderen een logeer adres had. En een bijpassende (andere) naam waar zo ook op reageerde.</span></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Toen opeens bleef ze een lange tijd weg. Dood?</span></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">In september zag de zoon opeens een poes met drie jongen in de houtwal bij de weg. </span></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Contador was moeder geworden van twee rooie en één cyperse lookalike herself.</span></div><span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Wij gaven hen het deksel van de kattenbak als overkapping en voerden ze wat bij.</span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Na een tijdje begon het moederschap Contador blijkbaar te vervelen en kwam ze weer bij ons eten en op de bank uitrusten.</span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Soms bleef ze wel heel lang en maakten wij ons zorgen over de kleintjes, vlak bij de weg, in het donker alleen en hongerig.</span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">En toen waren de rooie katjes weg. Ik durfde niet te zoeken, bang dat ik ze geplet langs de weg zou vinden.</span><br />
<br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Op 21 december in de ochtend liep ik buiten en zag Contador luidkeels mauwend aankomen. Ze praatte altijd tegen ons, leek wat dat betreft ook op Nuno, dus we hadden al bedacht dat ze vermoedelijk ooit uit het zelfde nest gekomen was.</span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Ze sprong door het raam en toen zagen we nog iets blèren. Het was het cyperse katje die achter haar aan wilde. Het lukte me haar te pakken en ik zette haar op de vensterbank. Zelf ging ik via de deur naar binnen.</span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Daar zat Contador al breeduit het voer op te eten en het katje dat doodsbang zat te mauwen keurde ze geen blik waardig. Daarna </span><span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">gaf Moeder Contador haar kind een lel en sprong voldaan het raam uit, haar kind in de herberg achterlatend.</span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Ze was niet moeders mooiste, een soort rare rat, kort pootjes, korte staart en een grote kop.</span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">En heel erg koud. Met rare gekringelde ogen, ik vreesde het ergste.</span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Ik maakte zo'n gelkussen warm in de magnetron, doek er om heen en poes erop.</span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">En maar lief praten en aaien. Dit werd al snel overgenomen door Soula, (de andere gevonden poes waarvan ik dacht dat het een kind van Contador was die echter bij de gelukkige hereniging elkaar helemaal niet bleken te kennen, maar wel gezellig was blijven wonen) die het nieuwe poesje begon te likken en er naast ging liggen om het warm te houden. Nog koninging SISSIE achtig zo vlak voor kers, ze deed zelfs haar poot om de kat heen. Alleen Lassie ontbrak nog. en de blij lachende familie er om heen en dan de aftiteling.</span><br />
<br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">De volgende dag heb ik het poesje ontwormd. Daarna begon ze te spugen en er kwam ongeveer een maal spaghetti uit. Walgelijk, maar duidelijk hoog tijd. meer worm dan poes.</span><br />
<br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Maar ze kon niet blijven, vier katten waren nu wel genoeg zei ik streng tegen de zoon die het helemaal met me eens was.</span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Ik gaf jaar ook geen naam, dat mochten de nieuwe baasjes doen, heb her en der gevraagd en gesmeekt. </span><br />
<br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Ons kerstkindje heet nu Sjuultje, afgeleid van Yule, de winterwende, 21 december.</span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">En het is het liefste poesje dat we ooit gehad hebben. En ze houdt alleen van ons!</span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">wordt vervolgd</span><br />
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><br />
</div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"></div><div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOctNgHvvxmbVH2bpCeOLFFp-lrLGZ5U0_VtgR4mSRwlT1WP8LATaQmv9Cpr7nPI9wKmWMcH_cjNELps9fci8EsFRMzG5zf_Y8M1SdKJ0LQrTq-kLQXuzhnlx7kbgwQJh75wXAdwGBLpIO/s1600/DSC03973.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"> <img border="0" height="240" n4="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOctNgHvvxmbVH2bpCeOLFFp-lrLGZ5U0_VtgR4mSRwlT1WP8LATaQmv9Cpr7nPI9wKmWMcH_cjNELps9fci8EsFRMzG5zf_Y8M1SdKJ0LQrTq-kLQXuzhnlx7kbgwQJh75wXAdwGBLpIO/s320/DSC03973.JPG" width="320" /></a></div><div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><img border="0" height="240" n4="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjO8wJWOc0-mGm4sqo2vALvZdOSbtbygW6p-VKn0pprtbqnuVCrZhPf-GywEKMxj8S7Pom4ltSclit7PFrEX6lzMV8gGxTlNr5utJ5SohouK9KI0Zfnw8ZqAlYP0HWwW76l20KMv1ERQUm0/s320/Kopie+van+poezen+048.jpg" width="320" /></div><div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqnBKq9aEjgb5CXLqpgnqXRaIJb1y0pClfG9clKmORgKV-n7cYkh-a0iKnYUzDH8fzkjavGnlex_GSyYo8lRWsCWpuW9L0Ho1yAwV4xaQTRvW1E-nMi9OIrxZx_H29OtJgZhS6t5kDNryF/s1600/Kopie+van+poezen+046.jpg" imageanchor="1" style="cssfloat: right; margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" n4="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqnBKq9aEjgb5CXLqpgnqXRaIJb1y0pClfG9clKmORgKV-n7cYkh-a0iKnYUzDH8fzkjavGnlex_GSyYo8lRWsCWpuW9L0Ho1yAwV4xaQTRvW1E-nMi9OIrxZx_H29OtJgZhS6t5kDNryF/s320/Kopie+van+poezen+046.jpg" width="320" /></a></div>het verdwenen land MUhttp://www.blogger.com/profile/16337858767330249487noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6283658232295252597.post-89892358444458122312010-12-11T11:35:00.000-08:002010-12-11T11:35:21.635-08:00the day after de kerstmarkt<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgF62HGlPj6gmu3lklJLGKrFT9DlwrOFM53Tn1fBobYFnU1xHb4_0KRB0ntvOv1Nt9E_O5CRQBHXbHt6iJ5Bv04TpXscns2SIeBqX8QA_v3qn1-lPqdMuJ4MB6zsM7syPl1sVcw1twcAiA/s1600/DSC06607.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="240" n4="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgF62HGlPj6gmu3lklJLGKrFT9DlwrOFM53Tn1fBobYFnU1xHb4_0KRB0ntvOv1Nt9E_O5CRQBHXbHt6iJ5Bv04TpXscns2SIeBqX8QA_v3qn1-lPqdMuJ4MB6zsM7syPl1sVcw1twcAiA/s320/DSC06607.JPG" width="320" /></a></div><span style="color: #4c1130; font-family: Verdana, sans-serif;">Gisteravond om 6 uur dwars door drassig gras, half sneeuw, half regen, krat voor krat van auto naar kraam sjouwen in het donker. </span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana, sans-serif;">Grappig zonder licht eerst de lichtslang aansluiten. alles uitpakken, waar zet ik wat en hoe, waar zijn de titelkaartjes en de prijsjes. Leuk om goed voorbereid te zijn in mijn hoofd, maar in de praktijk kan ik niets zien, niets vinden en door het vocht is alles veel kwetsbaarder. Veel te vell kleren voor de kou aangedaan. Het is niet koud maar nat.</span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana, sans-serif;">Domme kerstmuts om mijn hoofd en zoon een kerstmuts met oplichtende renddieren.</span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana, sans-serif;">Hij is wel een aanwinst, veel meisjes kopen bij hem terwijl ze mij uitgiechelen.</span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana, sans-serif;">Vanwege de regen zien veel mensen de kramen als een schuilplaats. Dit snap ik wel, maar wanneer een man gezellig op de kaam wil gaan zitten vraag ik toch of hij een stap naar voren wil doen. Dat vindt hij niet nodig want ik kan best voor hem langs. Nog een keer vriendelijk gevraagd, "Je moet hem een schop geven," zegt een mevrouw hulpvaardig. Ze lacht er niet bij, zou ze het ook echt menen? Ik zou het heel graag echt willen doen, maar dit is geen goede kerstgedachte. Duw hem weg door aan de kraam te frutselen, en hij gaat op de kraam er naast zitten. Verder is het een leuke markt, maar heb er niets van gezien, te druk, te veel mensen en door die regen werd het steeds aanlokkelijker.</span><span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Leuk pindakaas jongetje wil een kaarsje voor zijn moeder, maar welke? Hij mag zelf de lekkerste ruiken en doet dat ook heel serieus met een snottebel. </span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Kom er achter dat rekenen niet onze sterkste eigenschap is.</span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Opruimen is nog lastig, niet alles mag nat worden. En het natte modderige zeil moet ook nog in de auto. </span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Vandaag ben ik begonnen met het inrichten van de Kerstmu praktijk. Dat is volgende week al, ik ben een beetje in de war met de data, want die week moet ik heel veel masseren, vrijdag nog werken, en zaterdag is het al. </span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">En zondag de cirkel! </span><br />
<span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Wanneer zal ik eens boodschappen gaan doen?</span>het verdwenen land MUhttp://www.blogger.com/profile/16337858767330249487noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6283658232295252597.post-7415747238553474072010-12-07T13:36:00.000-08:002010-12-07T13:53:29.101-08:00De wondere wereld van MU<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="background-color: #4c1130; font-family: Verdana;"><span style="background-color: white;">Tijd</span><span style="background-color: white; color: #4c1130;">ens de opleiding werd wel eens gevraagd, waarom we nou therapeut wilde worden. Die vraag was soms moeilijk te beantwoorden volgens de wetten en verwachtingen van de docent. Voor ons zelf wisten we het meestal wel, maar dat was dan te simpel.</span></span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="background-color: white; color: #4c1130; font-family: Verdana;">Voor mij zijn het nu nog steeds de wonderen die af en toe gebeuren, of de gratis goudkorreltjes die ik krijg zonder dat ik er om vroeg.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="background-color: white; color: #4c1130; font-family: Verdana;">Hieronder een van die goudkorreltjes.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2exSAEQgZry8nvYUTOD7yCDt0fXmSaAeu8zWztCcWuxQhJyKsSm98PKIDtWK69WoCu8IIr5DGewtbankA9ZE9vsTwPsG08TfL5-dXq_LdCtcCwYJYy5ByIR_iPt4zgyueg1gL6tpYrJ7t/s1600/prakt+nacht+open+deur+.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="240" ox="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2exSAEQgZry8nvYUTOD7yCDt0fXmSaAeu8zWztCcWuxQhJyKsSm98PKIDtWK69WoCu8IIr5DGewtbankA9ZE9vsTwPsG08TfL5-dXq_LdCtcCwYJYy5ByIR_iPt4zgyueg1gL6tpYrJ7t/s320/prakt+nacht+open+deur+.jpg" width="320" /></a></div><span style="background-color: white; color: #4c1130; font-family: Verdana;">Gekregen van een client die zo burned out was dat hij nauwelijks meer kon praten, als een telganger liep en niet wist dat het ooit weer beter zou gaan.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="background-color: white; color: #4c1130; font-family: Verdana;">Na een drietal behandelingen waarbij hij door zijn vrouw gebracht moest worden omdat hij zelf niet kon autorijden, kwam hij die avond voor het eerst alleen.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="background-color: white; color: #4c1130; font-family: Verdana;">Wat een verandering had er plaats gehad.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="background-color: white; color: #4c1130; font-family: Verdana;">Hij keek weer naar buiten en lachte en kon praten en voelde zich ook goed. Hij had nu ook het vertrouwen dat hij wel ging genezen. Hij had er zelf ook hard aan getrokken, alle opdrachten die de dokter, de psycholoog en ik hem hadden gegeven opgevolgd en uitgevoerd. Hij schaamde zich ook niet meer om onder werktijd op straat te lopen, iedereen wist nu wel hoe ziek hij was.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="background-color: white; color: #4c1130; font-family: Verdana;">Hij had het nog wel heel rot dat hij het zo moeilijk voor zijn vrouw en kinderen maakte, dat hij niet steeds een leuke lieve en attente vader kon zijn, terwijl hij dat zo graag wilde. Te vaak kortaf was omdat hij niet meer kon, terwijl ze dat niet verdienden.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="background-color: white; color: #4c1130; font-family: Verdana;">Ik vroeg hem hoe het met hem en zijn zoontje van 4 ging. Dat jongetje was ook wel eens bij mij geweest. Het is een heel lief gul ventje, ook een speciaal kind, die alles weggeeft. Op school echter kreeg hij steeds op zijn kop omdat hij niet goed stil kon zitten en te druk was. Op veel scholen is nog steeds geen plaats voor aardige kinderen, want het <u>moeten</u> is belangrijker.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="background-color: white; color: #4c1130; font-family: Verdana;">De man vertelde me dat hij het moeilijk vind om naar de ouderavonden te gaan, hij doet het wel voor zijn kinderen, maar kan er niet tegen dat de juffen negatief over ze praten, " dan wil ik ze wel over de tafel trekken".</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="background-color: white; color: #4c1130; font-family: Verdana;">De juf had gezegd dat zijn spreken achteruit ging.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="background-color: white; color: #4c1130; font-family: Verdana;">"Dat kan niet" had hij gezegd, "een kind gaat vooruit". "Nee hoor, zei ze, kijk maar naar de statistieken en zie.. de lijn is dalend".</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="background-color: white; color: #4c1130; font-family: Verdana;">"Nou dat kan niet dat is onmogelijk een kind kan niet achteruit gaan met praten".</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="background-color: white; color: #4c1130; font-family: Verdana;">"Ja wel, en deze statistieken zijn het bewijs".</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="background-color: white; color: #4c1130; font-family: Verdana;">Echter bleek later dat ze de berekeningen hadden bijgesteld. zodat alle resultaten lager uit kwamen. Wie heeft er nu gelijk?</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="background-color: white; color: #4c1130; font-family: Verdana;">Helaas, de juf vond "het spijt me, inderdaad u heeft gelijk" een te moeilijke zin.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="background-color: white; color: #4c1130; font-family: Verdana;">Ik vroeg hem of hij al wat met mijn opdracht van de vorige keer had gedaan, namelijk dat hij met zijn zoontje moest gaan wandelen. Volgens mij zou ze daar allebei beter van worden.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="background-color: white;"><span style="color: #4c1130;"><span style="font-family: Verdana;">Hij keek op en </span><span style="font-family: Verdana;">vertelde me haast stralend het volgende verhaal:</span></span></span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="background-color: white; color: #4c1130; font-family: Verdana;">Die week had hij wat op het land moeten wegbrengen en vroeg zijn zoon of die zin had om mee te gaan. Het schemerde al en verder liep er niemand nog buiten.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="background-color: white; color: #4c1130; font-family: Verdana;">Ze liepen op een stuk land waar het kind nog nooit geweest was. </span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="background-color: white; color: #4c1130; font-family: Verdana;">“Ben je bang papp"?' vroeg hij zijn vader:</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="background-color: white; color: #4c1130; font-family: Verdana;">“Nou ik vind het hier wel wat spannend, antwoordde de vader. Toen voelde hij het handje van zijn zoon in zijn hand. "Houd mij maar vast, ik let wel op je". En ze liepen hand in hand verder, de zoon van vier en net een meter, en de vader van 35 van haast twee meter</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="background-color: white; color: #4c1130; font-family: Verdana;">Even later vroeg het kind: "Zijn hier ook gevaarlijke dieren?"</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="background-color: white; color: #4c1130; font-family: Verdana;">"Nee", zei de vader, "volgens mij niet".</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="background-color: white; color: #4c1130; font-family: Verdana;">"Nou, als ze er zijn, hoef jij niet bang te zijn hoor, dan jaag ik ze allemaal de sloot in".</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="background-color: white; color: #4c1130; font-family: Verdana;">"Nou voel ik me wel heel veilig met jou" zei de vader.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="background-color: white; color: #4c1130; font-family: Verdana;">"Ja" zei het kind, "dat moet ook, ik moet voor je zorgen, want pappa is ziek".</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="background-color: white; color: #4c1130; font-family: Verdana;">En toen had ik tranen in mijn ogen.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="background-color: white; color: #4c1130; font-family: Verdana;">"Sorry", zei ik tegen de cliënt,</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="background-color: white; color: #4c1130; font-family: Verdana;">"Geeft niet hoor", zei hij, "dat is juist goed".</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div>het verdwenen land MUhttp://www.blogger.com/profile/16337858767330249487noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6283658232295252597.post-23078766324983427392010-12-05T08:16:00.000-08:002010-12-05T08:24:05.644-08:00voorbereiden op de kerst<span style="color: #20124d; font-family: Verdana, sans-serif;">Vrijdag avond 10 december staat het verdwenen land MU op de kerstmarkt in Steenwijkerwold.</span><br />
<span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">Lijkt me leuk en ook nuttig, er zullen altijd mensen zijn die nog niet van het verdwenen land MU gehoord hebben, als ligt dat maar twee kilometer verder op.</span><br />
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">Maar het is ook leuk om dingen in te kopen speciaal voor die markt en voor de open praktijk in kerstsfeer. Want op 18 december is het verdwenen land MU ook de hele dag open voor iedereen die een keer wil kijken waar het is, hoe het is, en nog een speciaal kerstcadeautje wil aanschaffen.</span></div><span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">Voor dat het zover is ben ik echter al weken bezig met het bij elkaar zoeken van alles wat nodig is om klaar te zijn voor die dagen.</span><br />
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkWJgzWkTqwIo2rnhsqa7Yv8i3oClbD-47HeJrDZmA8U8Sd1HhRj5v4aLwOqe8a55IgYA71fACLgFKkMc_h7xqAl6iNiMRCwHH7fk0J0vidq6JRoE7IEraCrwiTY6IrkpKD72m6NuiZ6f6/s1600/DSC05866.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" ox="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkWJgzWkTqwIo2rnhsqa7Yv8i3oClbD-47HeJrDZmA8U8Sd1HhRj5v4aLwOqe8a55IgYA71fACLgFKkMc_h7xqAl6iNiMRCwHH7fk0J0vidq6JRoE7IEraCrwiTY6IrkpKD72m6NuiZ6f6/s200/DSC05866.JPG" width="161" /></a><span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">Dozen met artikelen, prijskaartjes, tekst kaartjes, kratten met massageolie en bodylotion, heerlijke geuren en mooie spulletjes. Wierook en wierookbranders, olieverdampers. Heb speciaal een kerstmu geur gemaakt. Die ruikt gelukkig lekker. </span><br />
<span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">En van alles voor het geval dat toch maar wat extra meenemen, want je weet maar nooit, stel je voor dat ik leegverkoop! </span></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">Daarvoor de teksten schrijven, </span><span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">printen, in houdertjes doen, kleden zoeken, dekzeil en klemmen, kaarsjes op gehaald bij het atelier van Ingrid in Nijkerk, die kaarsen speciaal voor het verdwenen land maakt.</span></div><span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">En telkens iets moeten zoeken omdat ik wel weet dat ik het heb maar niet meer weet waar. Ik heb teveel speciale plekken vrees ik. Voordeel is wel dat ik dan van schrik de kapstok en het rommelhok al heb opgeruimd. Zo zie je maar, er is altijd wel iets positiefs uit een chaos te halen. Kost helaas wel heel veel tijd.</span><br />
<span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">Hoe krijg ik het straks allemaal in mijn auto? En nog erger, hoe alles weer net zo keurig ingepakt terug te krijgen? Want voor het zelfde geld komt er niemand. Zit ik daar met allemaal vochtig geworden scrubzout en treurig ingezakte engeltjes. Om maar te zwijgen van de verdronken lichtjes en gedoofde en nooit meer brandend te krijgen wierookstaafjes. G</span><span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">isteren zou het nog een leuke kerstmarkt in de sneeuw worden, nu lijkt het meer richting storm en tegenwind en heel veel regen te gaan.</span><br />
<span style="color: #20124d; font-family: Verdana;">Gelukkig kan ik ook hier weer eens helemaal niets aan doen. </span>het verdwenen land MUhttp://www.blogger.com/profile/16337858767330249487noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6283658232295252597.post-78760295220844042602010-11-29T11:19:00.000-08:002010-11-29T11:19:02.869-08:00east meets west met kerst<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: left;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZqLkBBQtnOQtywQZZ5BX5hqwTz5lXRnP2jq1kRmdhhyBCdulCl6sPpYZWMfvgJUlbii_V4Bv47PZoS6mW8XG_Oc2Q771dXtwTGRJp2eXAwbECTUXg_bh93casACKocyPL76KlxqgNz1Lh/s1600/DSC06684.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="150" ox="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZqLkBBQtnOQtywQZZ5BX5hqwTz5lXRnP2jq1kRmdhhyBCdulCl6sPpYZWMfvgJUlbii_V4Bv47PZoS6mW8XG_Oc2Q771dXtwTGRJp2eXAwbECTUXg_bh93casACKocyPL76KlxqgNz1Lh/s200/DSC06684.JPG" width="200" /></a><span style="color: #4c1130; font-family: Verdana, sans-serif;">Ik was nog niet klaar met mijn web log van vandaag, maar deze foto wilde niet upgeload worden, waarom weet ik niet, misschien mag je er maar 1 per keer.</span><span style="color: #4c1130; font-family: Verdana, sans-serif;">en aangezien mijn ascendant weegschaal is kan ik niet kiezen, dus maak ik twee pagina';s. Dit is </span><span style="color: #4c1130;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><span style="background-color: white;">de toen nog verloofde uit thailand met haar</span> konijnensloffen, de poes vermoedde dat ze wel leefden. we zitten binnen met de kachel op 24 graden, maar dat is voor haar nog steeds reden genoeg om haar ski jack met legging en broek en 3 paar sokken plus die pantoffels aan te hebben.</span></span><span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Hopelijk heeft ze toch leuke herinneringen aan deze kerst en niet alleen dat het koud was</span>.</div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: left;"><br />
</div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: left;"><span style="background-color: white; font-family: Verdana, sans-serif;"><span style="color: #4c1130;">Mijn bedoeling is om in ieder geval elke week een pagina te schrijven over het wel en wee van de praktijk, dit heeft er niet echt veel mee te maken, de verbindende factor is de sneeuw</span>. <span style="color: #4c1130;">De sneeuw die ook weer effect heeft op de </span><span style="color: #4c1130;">mensen. Het schelle licht, de koude, niet naar buiten kunnen, gladde wegen en geen terrasjes meer buiten. De een vindt het gezellig om zo binnen te moeten zitten, maar kaarsjes en yogi thee die zo lekker ruikt, omdat je er toch niet uit kan mag je opeens de hele dag niets doen en kolonisten van catan doen, ondanks dat het gewoon dinsdag is. Een ander wordt wanhopig van het afgescheiden zijn van het gewone daagse leven, kan niet tegen die eenzaamheid, wil naar buiten mensen ontmoeten. gaan verkrampt lopen en krijgen spierpijn. Toen mijn zoon nog klein was had hij nog nooit sneeuw gezien. Op een nacht toen hij al vanaf zeven uur in bed lag, begon het te sneeuwen. Het was een lichte nacht en de kale maisvelden blonken haast in het maanlicht. Ondanks dat het toen al na middernacht was heb ik hem wakker gemaakt. Kom, je moet dikke kleren aan want we gaan naar buiten. Verward en slaperig begreep hij er niets van maar het was blijkbaar wel leuk spannend en niet eng. </span></span></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: left;"><span style="background-color: white; font-family: Verdana, sans-serif;"><span style="color: #4c1130;">De poezen gingen van schrik mee op stap en daar liepen we, hij tot zijn knieen in de witte koude sneeuw dat zacht voelde en stil klonk. We zijn gaan liggen en hebben de zgn snowangels gemaakt. de poezen op onze buik als even warme voetjes plaats. Daarna zijn we sporen gaan maken naar de deuren van de buurthuizen en in dezelfde passen terug gelopen, zodat zij zich allemaal de volgende ochtend zouden af vragen waar deze onbekende bezoekers (lees boeven) zouden zijn gebleven. Het was koud en geweldig en midden in de nacht gingen we toen nog warme chocolade drinken. Een echt avontuur.</span></span></div><div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: left;"><span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Er nog vol van en ook wel trots dat ik zo'n leuke moeder was vertelde ik dit de volgende dag op mijn werk. Met afgrijzen luisterden ze, 'mijn vrouw zou me voor gek verklaren, 'mijn kinderen zien me aan komen. Jij spoort echt niet!!Jij bent echt gek!"</span></div><div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: left;"><span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Slechts een collega snapte het en was zelfs een beetje jaloers.</span></div><div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: left;"><span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Gelukkig snapte mijn zoon het wel, hij vond en vindt het net zo leuk als ik. De volgende morgen overigens was de sneeuw helemaal weg</span></div><div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: left;"><span style="color: #4c1130; font-family: Verdana;">Dus beste lezertjes wat leren wij hieruit? stel de leuke dingen niet uit. Doe ze gelijk!</span></div><div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: left;"><br />
</div>het verdwenen land MUhttp://www.blogger.com/profile/16337858767330249487noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6283658232295252597.post-76375974097209756472010-11-29T10:45:00.000-08:002010-12-05T07:30:35.261-08:00sneeuw in het verdwenen land MU<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #20124d; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">het sneeuwt in het verdwenen land MU, nu al, 29 november.</span></div><div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: left;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheyihc_aKqAyF8cBd5LV-BJEVlF4IJAklgumfQWYIBF8kvwdJulYFuSdQ8VUl5uVD6nftjhyphenhyphenjtjXqp9O8hFFGI5z7ffvhCAVyrv70EBcjReZ49cj43LuxX-h8ka1fWLn2rdnu4wJJ-yGOD/s1600/DSC06633.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" ox="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheyihc_aKqAyF8cBd5LV-BJEVlF4IJAklgumfQWYIBF8kvwdJulYFuSdQ8VUl5uVD6nftjhyphenhyphenjtjXqp9O8hFFGI5z7ffvhCAVyrv70EBcjReZ49cj43LuxX-h8ka1fWLn2rdnu4wJJ-yGOD/s320/DSC06633.JPG" width="320" /></a><span style="color: #351c75; font-family: Verdana, sans-serif;">vorig jaar begon het omstreeks kerst, maar dat was mijn eigen schuld, ik had er speciaal om gevraagd, omdat de 'verloofde'van mijn zoon uit Thailand bij ons kerst zou vieren. De laagste temperatuur die ze ooit meegemaakt had was 17 graden. Op de dag van haar aankomst zat ik al vast met de auto voordat ik de oprit af was. Toen met mijn moeders auto via een andere weg toch bij het station gekomen. De dagen er na raakten we helemaal ingesneeuwd. Wel leuk omdat ik echt niet naar het minder leuke werk in Lelystad kon, minder leuk omdat clienten ook niet konden komen en ik zodoende inkomsten mis liep. Echter, ik vond het eerlijk gezegd wel lekker, zo maar een witte kerstvakantie waarin niets meer hoefde omdat niets meer kon. En het is ook weer goed om naar sneeuw te kijken met buitenlands ogen, hoe ziet een sneeuwvlok eruit, hoe voelt het. KOUD riep ze de hele tijd en inplaats van er als een paris hilton look alike gekleed bij te lopen, zoals ze wel deed in eigen land, had ze nu mijn 5 maten te grote laarzen aan met alle sokken alle sjaals, een muts en wanten en handschoenen en binnen lag ze op de bank onder een dekbed.</span></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: left;"><span style="color: #351c75; font-family: Verdana;">Maar ook leuk, voor het eerst zag ze een kerstboom en vierden we kerst met eenechte boedhist, alles vond ze leuk en mooi en lekker. Wat wil je dan nog meer als ook de gluhwein niet alleen lekker ruikt.......</span></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: left;"> </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br />
</div><div align="left"></div>het verdwenen land MUhttp://www.blogger.com/profile/16337858767330249487noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6283658232295252597.post-11525288434021571512010-11-27T09:01:00.000-08:002010-11-27T09:01:11.864-08:00de eerste dag van de blog HET VERDWENEN LAND MU<span style="color: #660000; font-family: Verdana, sans-serif;">Dit is de eerste pagina van hopelijk vele die gaan volgen.</span><br />
<span style="color: #660000; font-family: Verdana, sans-serif;">Kijken hoe het gaat. ik ben van plan hier van alles betreffende de praktijk te schrijven.</span><br />
<span style="color: #660000; font-family: Verdana, sans-serif;">leuke dingen, plannen en projecten, grappige ervaringen, domme acties enzovoort</span><br />
<br />
<span style="color: #660000; font-family: Verdana, sans-serif;">Vandaag ben ik bezig geweest om de praktijk voor te bereiden op de winter.</span><br />
<span style="color: #660000; font-family: Verdana, sans-serif;">Aangezien we midden op het platteland wonen en werken en de beschutting van het mais nu inmiddels helemaal verdwenen is en het kouder wordt werd dit hoog tijd.</span><br />
<br />
<span style="color: #660000; font-family: Verdana;">De praktijk is gevestigd in de voormalige varkensstal, een klein huisje naast het woonhuis.</span><br />
<span style="color: #660000; font-family: Verdana;">Hoewel we het bij de verbouwing goed geïsoleerd hebben is de vloer altijd koud. Elk jaar doe ik er weer een laag bij, maar helaas, het blijf pantoffeltjes dragen.</span><br />
<br />
<span style="color: #660000; font-family: Verdana;">De toegangsdeur is stevig, maar ja, de wind soms ook, dus nu heb ik er een extra gordijn voor gehangen. Eigenlijk had ik bedacht daar de mooie rode deur hanger voor te hangen, die ik in het voorjaar gekocht had, maar zoals altijd met mijn plannen, kon ik deze niet vinden.</span><br />
<span style="color: #660000; font-family: Verdana;">Net als mijn fototoestel overigens, maar dat is inmiddels na de kapstok helemaal opgeruimd te hebben wel terug. Dus nu maar even tijdelijk een wit gordijn, dat andere doek zal ik wel weer terugvinden op een plek waar ik het zogenaamd "even" neergelegd heb. Dit is meestal een volkomen onlogische plek waar je niet aan zal denken als je zoekt.</span><br />
<br />
<span style="color: #660000; font-family: Verdana;">In de praktijk zelf brandt een kachel, die uit zichzelf aan gaat wanneer de temperatuur te laag wordt. In het gangetje is geen verwarming, en de wc is helemaal koud, dus laat ik de praktijk deur een beetje open 's nachts.</span><br />
<br />
<span style="color: #660000; font-family: Verdana;">Wordt het nog kouder dan brandt er een olielamp de hele nacht. En dan hopen dat de waterleiding niet bevriest.</span><br />
<br />
<span style="color: #660000; font-family: Verdana;">En nu ga ik een powerpoint presentatie maken, dit alles voor de open praktijk op 18 december. Gelukkig begin ik altijd op tijd</span>het verdwenen land MUhttp://www.blogger.com/profile/16337858767330249487noreply@blogger.com2